#11 ¿Por qué nos gusta tener miedo?

Hola, estudiante. ¿Cómo va?

 

Una semana más conmigo y hoy hablaremos sobre el miedo, ¿por qué sentimos esta fascinación por el miedo, de dónde proviene esta fascinación, etc.? Espero que te resulte interesante y que aprendas nuevo vocabulario conmigo.

 

Pero antes de empezar, quiero recordarte que puedes acceder a la transcripción de este episodio en español, y también a la traducción al polaco junto con una lista de vocabulario que utilizo en este episodio y las flashcards también. Todo está disponible de forma gratuita en mi página web: www.damianmundoespanol.pl.

 

Quiero empezar hablando sobre un estudio que me llamó mucho la atención y me motivó a centrarme en este tema en este episodio. Un estudio reciente mostró que los consumidores de la Generación Z en Estados Unidos clasifican sus tres géneros favoritos para contenido de video, con comedia en primer lugar (48%), acción en segundo lugar (29%), pero la película de terrorestá muy cerca, en tercer lugar (28%). Parece que nos gusta tener miedoy sentir esta emoción. El estudio también encontró que, en general, actualmente las personas ven más películas de terror que antes. Y me estoy dando cuenta ahora de que también caigo dentro de esta categoría. Cada vez que veo una película de este género, películas de terror, siento cómo la adrenalina recorre mi cuerpo. Esa sensación de miedo, mezclada con emoción, es estimulante pero a la vez, de algún modo, agradable.

 

Pero en realidad, no se trata solo de las películas. Hay muchos ejemplos de situaciones en las que nos gusta asustarnos. Por ejemplo, a muchos adultos les gusta ir a las casas embrujadas. Los estudios nos dicen que los adultos no solo van allí porque sus hijos les piden que los

 

acompañen, sino también porque les gusta la adrenalina que sienten. O piensa en la montaña rusa. La popularidad de estas atracciones se debe precisamente a su capacidad para generar miedo controlado y adrenalina.

 

Y esto es clave. El miedo está controlado. En todas estas situaciones, sabemos que al final estaremos a salvo. Podemos distinguirentre dos tipos de miedo: el que podemos controlar y el que no podemos controlar. El que no podemos controlar incluye, por ejemplo, el miedo a la muerte de seres queridos o el de contraer enfermedades graves o el que sentimos cuando nos damos cuenta de que hay un ladrónen nuestra casa en medio de la noche. En estos casos, el miedo se origina en la incertidumbrey la falta de control sobre lo que está sucediendo. Por otro lado, el miedo que sí podemos manejary buscamos experimentar está relacionado con situaciones en las que sabemos que no estamos ante un peligroreal, pero aún así decidimos enfrentarlo. Es una forma de entretenimiento, una manera de desafiarnos emocionalmente en un ambiente seguro y controlado. Pero la pregunta que planteamos hoy es: ¿Por qué nos gusta sentir esta sensación, por qué nos gusta tener miedo?

 

Podemos responder a esta pregunta desde tres perspectivas, individual, social y biológica. Primero, nos enfocaremos en por qué nos atrae sentir miedo a nivel individual.

 

Empezamos con algo grande, es decir una catarsis emocional. Suena un poco raro, ¿no? Pero qué es eso? En otras palabras, es liberarse… liberar y procesar emociones intensas en un entorno controlado.

 

Te doy un ejemplo. Imaginemos a Damian, un chico que disfruta viendo películas de terror. Damian ha tenido una semana estresante en el trabajo. Siente una acumulación de tensión y ansiedadque no ha podido liberar. El viernes por la noche, decide ver una nueva película de terror recomendada por sus amigos. Damian se sienta en su sala de estar, apaga la luzy pone la película. Desde el principio, la película te deja en vilocon su atmósfera inquietante.

 

A medida queavanza la película, Damian experimenta una serie de emociones intensas: miedo, ansiedad, sorpresa, alivio. La película lleva a Damian a enfrentar sus miedos en un entorno seguro. Las escenas de terror provocan en él una liberación emocional, permitiéndole gritar, por ejemplo. A través de este proceso, Damian descarga la tensión acumulada durante la semana. Al finalizar la película, Damian siente una mezcla de alivio y euforia. Acaba de pasar

 

por una montaña rusa emocional que le ha ayudado a liberar sus sentimientos de estrés y ansiedad. Esta experiencia ha servido para dejarlo más relajado y tranquilo.

 

Este ejemplo nos muestra que el miedo puede servir como una herramienta para la catarsis emocional, que es crucial para liberar tensiones acumuladas y mejorar nuestro bienestar. Solo para aclarar: no es que recomiende que todos lo hagan, ya que podría empeorar la ansiedad de algunas personas, pero en mi caso me ayuda.

 

Ahora vamos a centrarnos en por qué nos sentimos atraídos hacia el miedo a nivel social. Desde este punto de vista, el gusto por el miedo se debe a cómo nos conecta con los demás a través de experiencias compartidas. ¿Alguna vez has sentido esa conexión especial después de enfrentar el miedo junto a tus amigos o familiares?

 

Imagina que estás en un parque temático con tus amigos. Todos están gritando y riendo nerviosamente mientras entran a una casa embrujada. En ese momento, el miedo se convierte en una experiencia grupal, un viaje emocionante que comparten juntos.

 

Además, enfrentarse al miedo en grupo nos da la oportunidad de mostrarnos valientes. Cuando vemos que nuestros amigos también tienen miedo, por ejemplo, cuando miran una película juntos. ¿Qué haces? Probablemente intentes consolarlos o incluso hacer una broma. O de la misma manera que ellos, cierras los ojos y sientes cómo crece el miedo. Pero lo más importante es que no pausas la película. No la apagas. Sigues mirando porque quieres más.

 

Incluso los más valientes tienen miedo, y esto es un hecho. A todos nos asustan un montónde cosas, desde el maldito virus hasta la crisis económica, pasando por otras como las serpientes o la oscuridad. Pero el miedo no tiene que ser algo malo. Al contrario, es una emoción que ha ayudado a nuestra especie a sobrevivir. El miedo es una respuesta evolutiva que nos alerta sobre posibles peligros pero también es una respuesta biológica. Y en eso nos vamos a enfocar ahora.

 

Nuestro cuerpo ha evolucionado para responder a lo que nos asusta. Se prepara para luchar o huir: los ojos se abren más para ver mejor, los pulmonestoman más aire para que podamos respirar mejor y la sangre y los azúcares se mueven hacia partes importantes como los órganos y los músculos para que estemos listos para actuar.

 

Imagina que estás caminando por la calle y de repenteves un león que corre hacia ti. No es el ejemplo más realista, pero lo usaremos de todos modos. En ese momento, tu cuerpo entra en modo „lucha o huida”. Tus ojos se abren más para captar cualquier peligro, tus pulmones trabajan más rápido para tomar más aire y tus músculos se tensan, listos para correr o defenderte. Todo esto sucede automáticamente, sin que lo pienses, porque tu cuerpo está respondiendo al miedo biológicamente, preparándote para enfrentar esa situación de peligro.

 

Pero la biología humana es cada vez más fascinante. Cuando tememos a algo, nuestro cuerpo experimenta distintas reacciones. La adrenalina, la dopamina y el cortisol son tres sustancias químicas fundamentales que nuestro cuerpo libera cuando se encuentra amenazado. Cuando detectamos un peligro, nuestros instintos de lucha o huida se activan liberando adrenalina. Luego tenemos el cortisol. Este se libera constantemente para regular varias funciones del cuerpo, pero puede aumentar cuando nos esforzamos mucho para superar una situación difícil. Tanto la adrenalina como el cortisol se asocian con el estrés, que puede causar síntomas físicos como dolor en el pecho, dolores de cabeza, temblores etc. Por último, tenemos la dopamina, un neurotransmisor que nos hace sentir bien. Se asocia con el placer y el hecho mismo de que se active cuando nos sentimos asustados solo demuestra que nos gusta sentir miedo.

 

En pocas palabras, nos gusta el miedo más de lo que creemos. Es un recordatorio de lo humanos que somos, de lo fuertes que podemos ser cuando enfrentamos lo desconocido. Así que, la próxima vez que te pongas nervioso o asustado, piensa: no es solo un susto, es aprender a conocernos mejor ante el miedo.

 

Bueno, estudiante, muchísimas gracias por escuchar y como siempre nos vemos el próximo jueves.

 

Chau chau!

Cześć, studencie. Jak leci?

 

Kolejny tydzień ze mną i dziś porozmawiamy o strachu. Dlaczego odczuwamy tę fascynację strachem, skąd wywodzi się ta fascynacja itd. Mam nadzieję, że będzie to dla Ciebie interesujące i że nauczysz się ze mną nowych słówek.

 

Jednak zanim zaczniemy, chcę Ci przypomnieć, że możesz uzyskać dostęp do transkrypcji tego odcinka po hiszpańsku oraz do tłumaczenia na język polski wraz z listą słownictwa, którego używam w tym odcinku, oraz fiszkami. Wszystko to jest dostępne za darmo na mojej stronie internetowej: www.damianmundoespanol.pl.

 

Chcę zacząć od badania, które bardzo mnie zainteresowało i zmotywowało do skupienia się na tym temacie w tym odcinku. Niedawne badanie wykazało, że konsumenci Generacji Z w Stanach Zjednoczonych klasyfikują swoje trzy ulubione gatunki treści wideo, stawiając komedię na pierwszym miejscu (48%), akcję na drugim (29%), a horrorna trzecim miejscu z niewielką różnicą 28%. Wygląda na to, że lubimy się baći doświadczać (dosł. odczuwać) tę emocję. Badanie również pokazało, że ogólnie rzecz biorąc, ludzie oglądają teraz więcej horrorów niż wcześniej. I zdaję sobie teraz sprawę, że sam także wpadam do tej kategorii (zaliczam się do tej kategorii). Za każdym razem, gdy oglądam film tego gatunku, czyli horror, czuję, jak adrenalina przepływa przez moje ciało. To uczucie strachu, zmieszane z ekscytacją, jest pobudzające, ale jednocześnie na swój sposób przyjemne.

 

Ale w rzeczywistości nie chodzi tylko o filmy. Istnieje wiele przykładów sytuacji, w których lubimy się bać. Na przykład, wielu dorosłych lubi chodzić do nawiedzonych domów.Badania mówią nam, że dorośli nie chodzą tam tylko dlatego, że dzieci proszą o ich towarzystwo, lecz także dlatego, że lubią adrenalina, którą odczuwają. Albo pomyśl o rollercoasterach. Popularność tych atrakcji wynika właśnie z ich zdolności do generowania w nas kontrolowanego strachu i adrenaliny.

I to jest kluczowe. Strach jest kontrolowany. We wszystkich tych sytuacjach wiemy, że ostatecznie będziemy bezpieczni. Możemy rozróżnićdwa rodzaje strachu: ten, który

 

możemy kontrolować, i ten, który nie możemy kontrolować. Ten, którego nie możemy kontrolować, obejmuje na przykład strach przed śmiercią bliskich nam osób, strach przed poważnymi chorobami, lub strach, który odczuwamy, gdy zdajemy sobie sprawę, że złodziejznajduje się w naszym domu w środku nocy. W tych przypadkach strach wynika z niepewnościi braku kontroli nad tym, co się dzieje. Z drugiej strony, strach, z którym możemy sobie radzić(nad którym możemy panować) i którego poszukujemy, związany jest z sytuacjami, w których wiemy, że nie stajemy wobec realnego zagrożenia(niebezpieczeństwa), ale mimo to decydujemy się stawićmu czoła. Jest to forma rozrywki, sposób emocjonalnego wyzwania w bezpiecznym i kontrolowanym środowisku. Ale pytanie, które dzisiaj stawiamy brzmi: Dlaczego lubimy odczuwać tę emocję, dlaczego lubimy się bać?

 

Możemy odpowiedzieć na to pytanie z trzech perspektyw: indywidualnej, społecznej i biologicznej. Najpierw skupimy się na tym, dlaczego przyciąga nas odczuwanie strachu na poziomie indywidualnym.

 

No i na start z grubej rury (dosł. zaczynamy od czegoś dużego), czyli katharsis emocjonalny. Brzmi trochę dziwnie, prawda? Ale co to jest? Innymi słowy, to wyzwolenie się… wyzwolenie i przetwarzanie intensywnych emocji w kontrolowanym środowisku.

 

Dam Ci przykład. Wyobraźmy sobie Damiana, chłopaka, który lubi oglądać horrory. Damian miał stresujący tydzień w pracy. Odczuwa nagromadzenie napięcia i niepokoju, których nie mógł się pozbyć. W piątkowy wieczór postanawia obejrzeć nowy horror polecany przez swoich przyjaciół. Damian siada w swoim salonie, gasi światłoi włącza film. Od samego początku film trzyma w napięciuswoją niepokojącą atmosferą.

 

W miarę jakfilm postępuje, Damian doświadcza szeregu intensywnych emocji: strachu, lęku, zaskoczenia, ulgi. Film doprowadza Damiana do sytuacji, gdzie konfrontuje swoje lęki w bezpiecznym otoczeniu. Sceny grozy wywołują u niego emocjonalne wyzwolenie, pozwalając mu przy tym krzyczeć, na przykład. Podczas tego procesu Damian uwalnia zgromadzone w nim napięcie z całego tygodnia. Po zakończeniu filmu Damian czuje mieszankę ulgi i euforii. Przeszedł właśnie przez emocjonalną karuzelę, która pomogła mu uwolnić się od stresu i lęku. To doświadczenie sprawiło, że poczuł się bardziej zrelaksowany i spokojny.

 

Ten przykład pokazuje, że strach może służyć jako narzędzie do katharsis emocjonalnego, co jest kluczowe dla uwolnienia zgromadzonego napięcia i poprawy naszego samopoczucia. Tylko dla jasności: nie sugeruję, że wszyscy powinni to robić, ponieważ może to pogorszyć lęk u niektórych osób, ale w moim przypadku mi to pomaga.

 

Teraz skupimy się na tym, dlaczego czujemy tę fascynację strachem na poziomie społecznym. Z tego punktu widzenia, upodobanie do strachu wynika z tego, jak łączy nas on z innymi poprzez dzielone doświadczenia. Czy kiedykolwiek poczułeś/aś tę szczególną więź po stawieniu czoła strachowi razem z przyjaciółmi lub rodziną?

 

Wyobraź sobie, że jesteś w parku rozrywki ze swoimi przyjaciółmi. Wszyscy krzyczą i śmieją się nerwowo, gdy wchodzą do nawiedzonego domu. W tym momencie strach staje się wspólnym doświadczeniem, ekscytującą podróżą, którą przeżywają razem.

 

Dodatkowo, stawianie czoła strachowi w grupie daje nam możliwość pokazania się odważnym. Kiedy widzimy, że nasi przyjaciele też się boją, na przykład gdy oglądamy razem film. Co robisz? Prawdopodobnie spróbujesz ich pocieszyć lub zażartujesz. Lub w ten sam sposób jak oni, zamkniesz oczy i poczujesz, jak strach rośnie. Ale najważniejsze jest to, że nie przerywasz filmu. Nie wyłączasz go. Kontynuujesz oglądanie, bo chcesz więcej.

 

Nawet najodważniejsi się boją, i to jest fakt. Wszyscy boimy się wielurzeczy, od przeklętego wirusa przez kryzys ekonomiczny, po węże czy strach przed ciemnością. Ale strach nie musi być czymś złym. Wręcz przeciwnie, to emocja, która pomogła naszemu gatunkowi przetrwać(przeżyć). Strach to ewolucyjna reakcja, która ostrzega nas przed potencjalnymi niebezpieczeństwami, ale także jest odpowiedzią biologiczną. I na tym się teraz skupimy.

 

Nasz organizm ewoluował, aby reagować na to, co nas przeraża. Przygotowuje się na reakcję “walka lub ucieczka”: oczy rozszerzają się, abyśmy lepiej widzieli, płucabiorą więcej powietrza, abyśmy mogli lepiej oddychać, a krew i cukry przemieszczają się do ważnych części ciała, takich jak narządy i mięśnie, abyśmy byli gotowi do działania.

 

Wyobraź sobie, że idziesz ulicą i naglewidzisz lwa, który biegnie w Twoją stronę. Nie jest to najbardziej realistyczny przykład, ale i tak się nim posłużymy. W tym momencie Twój organizm przełącza się na tryb „walka lub ucieczka”. Twoje oczy rozszerzają się, aby wyłapać każde

 

niebezpieczeństwo, twoje płuca pracują szybciej, aby wziąć więcej powietrza, a twoje mięśnie się napinają, gotowe do biegu lub obrony. Wszystko to dzieje się automatycznie, bez myślenia, ponieważ twój organizm biologicznie reaguje na strach, przygotowując cię do stawienia czoła tej niebezpiecznej sytuacji.

 

Ale biologia człowieka staje się coraz bardziej fascynująca. Kiedy boimy się czegoś, nasze ciało reaguje na różne sposoby. Adrenalina, dopamina i kortyzol to trzy fundamentalne substancje chemiczne, które nasze ciało uwalnia w sytuacjach zagrożenia. Kiedy wykrywamy niebezpieczeństwo, nasze instynkty walki lub ucieczki są aktywowane, uwalniając adrenalinę. Następnie mamy kortyzol. Jest on stale uwalniany, aby regulować różne funkcje ciała, ale jego poziom może wzrosnąć, gdy bardzo się wysilimy, aby przezwyciężyć trudną sytuację. Zarówno adrenalina, jak i kortyzol są związane ze stresem, który może powodować objawy fizyczne, takie jak ból w klatce piersiowej, bóle głowy, drżenie, zmęczenie itd. Na koniec mamy dopaminę, neuroprzekaźnik, który sprawia, że czujemy się dobrze. Jest ona związana z przyjemnością, a samo to, że aktywuje się, gdy czujemy strach, tylko dowodzi temu, że lubimy się bać.

 

W skrócie, lubimy strach bardziej niż sądzimy. Jest on przypomnieniem, jak bardzo jesteśmy ludźmi i jak silni możemy być, gdy stawiamy czoła nieznanemu. Więc następnym razem, gdy się zdenerwujesz bądź wystraszysz, pomyśl sobie: to nie tylko strach, to nauka lepszego poznania siebie w obliczu strachu.

 

Dobrze, studencie, bardzo dziękuję za wysłuchanie i jak zawsze do usłyszenia w następny czwartek.

 

Na razie!