#12 Choques culturales en Argentina

Hola estudiante, ¿cómo estás?

Una semana más conmigo y hoy hablaremos sobre choques culturales, o como decimos en inglés, cultural shocks, qué tuve en Argentina.

La semana pasada estuve de viaje en Brasil y no pude grabar un episodio, pero ya estoy de vuelta y estoy muy feliz de que estés aquí, y como siempre, te recuerdo que tienes acceso a la transcripción de este episodio en español, así como a la traducción en polaco en mi página web: www.damianmundoespanol.pl. También puedes acceder a la lista de vocabulario que utilizo en este episodio, con ejemplos en oraciones y las flashcards. Todo esto de forma gratuita.

Ahora, hablamos sobre el fenómeno del choque cultural. Es una sensación que tenemos cuando nos encontramos en un entorno culturalmente diferente al nuestro, donde las normas, valores, costumbresy formas de vida son distintas. El choque cultural puede ocurrir al mudarse a un país diferente, pero no tiene que ser así. También puedes experimentarlo cuando te mudas a una nueva región dentro del mismo país. Por ejemplo, en un país tan grande y diverso como los Estados Unidos, existen grandes diferencias culturales entre sus distintas regiones. Vivir en Nueva Yorkes muy diferente a vivir en un pequeño pueblo en Texas.

A lo largo de la vida, es posible experimentar choques culturales en múltiples ocasiones. Personalmente, he vivido en los Países Bajos y Bélgica, dos países que difieren de Polonia en muchos aspectos. Sin embargo, hoy no vamos a hablar sobre los Países Bajos ni sobre Bélgica. Te voy a dar un ejemplo particularmente interesante: Argentina.

Antes de venir aquí, pensé que experimentaría muchos choques culturales. Pero, en realidad, Buenos Aires no es tan distinta de las grandes ciudades europeas. De hecho, su apodo„París de Sudamérica”, nos habla de algunos parecidos con la capital francesa. Para mí, la ciudad se parece más a las ciudades españolas o italianas.

Básicamente, lo que quiero decir es que a veces tenemos ciertos prejuiciossobre un lugar antes de conocerlo. Antes de venir aquí, pensé que la ciudad me sorprendería con muchas diferencias que serían difíciles de superar. Me imaginaba una vida completamente diferente y quizás más desafiantede lo que realmente es. Sin embargo, cuando llegué, me encontré con una ciudad vibrante y cosmopolita, llena de vida y cultura, que me resultó familiar. Claro, hay diferencias, y me enfocaréen ellas ahora.

Empecemos con lo más obvio que se nota en cada esquina: el concepto del tiempo. En Argentina, la percepción del tiempo es bastante diferente a la de muchos países europeos, especialmente en Polonia. Aquí, la vida cotidiana se vive con menos prisa. Las reuniones sociales y las citas a menudo no siguen un horario estricto, lo que al principio puede ser desconcertante para alguien acostumbrado a la puntualidad europea.

Se nota esta diferencia también en las comidas. En Argentina, se come mucho más tarde que en otros países, por ejemplo la cena puede comenzar a las 9 o 10 de la noche, e incluso más tarde. Recuerdo la primera vez que fui a cenar a un restaurante en Buenos Aires. Llegué a las 8 de la noche y era el único en el restaurante. No fue hasta alrededor de las 10 de la noche cuando el lugar comenzó a llenarse. Otro aspecto a tener en cuentaes el servicio de los camareros. En Argentina, los camareros se toman su tiempo para atender a los clientes. No están apurados por tomar los pedidos o traer la cuenta rápidamente. Para mí, esta diferencia fue un poco impactante, especialmente porque anteriormente había trabajado como camarero y estaba acostumbradoa un ritmo más rápido y eficiente en el servicio. En mi experiencia previa, se esperaba que los camareros fueran rápidos y estuvieran siempre atentos a las necesidades de los clientes, lo que contrasta con el enfoque más relajado que encontré en Argentina.

El concepto de la vida tranquila está presente en todas partes en Argentina. Recuerdo la última vez que fui a la panadería para comprar un pan. Había una cola larga y los cajeros estaban charlando con los clientes, sin prisa por avanzar. Para mí, acostumbrado a un ritmo más rápido y eficiente en las tiendas, esto fue un choque cultural. Estaba pensando: déjame comprar sólo el

pan porque estoy apurado y tengo que hacer muchas cosas. Después de esperar un ratoy ver que la fila apenas avanzaba debido a las conversaciones prolongadas, decidí salir y buscar otra panadería.

Entonces, como puedes ver, a veces los choques culturales son demasiado grandes para superarlos, o simplemente toman tiempo. Hablaremos más sobre esto al final del episodio.

Otro choque cultural que experimenté fue la generosidad de la gente en Buenos Aires. Las personas son muy amables y siempre están dispuestas a ayudarte. Por ejemplo, muchas veces me perdí en la ciudad y estaba buscando una dirección. No solo me ayudaron a encontrar el camino, sino que también caminaron conmigo y hasta una vez se ofrecieron a acercarme en moto. Así que sí, la gente aquí quiere ayudarte. Por supuesto, ten en cuenta que todo esto es una generalización y se basa únicamente en mi experiencia. Sin embargo, las personas parecen ser un poco más amables y dispuestas a ayudar.

Otro choque cultural que noté fue lo enérgicas que pueden ser las conversaciones. Y aquí quiero resaltarespecialmente las expresiones y el lenguaje corporal. Aquí en Buenos Aires, la gente suele ser muy directa y apasionada al hablar. En las discusiones, la gente muestra mucha energía y sentimientos, lo que puede parecer exagerado para algunos. Si alguna vez fuiste a Italia, sabrás de qué estoy hablando. Al igual quelos italianos, los argentinos son muy expresivos. Curiosamente, Buenos Aires tiene muchos inmigrantes que vienen de Italia, por lo que esto podría estar relacionado con cómo evolucionaron el lenguaje y los gestos con el tiempo. Este choque cultural me encantó, especialmente porque en estos gestos se puede ver mucha pasión.

Tengo un ejemplo relacionado con esto. Me impactó mucho. Sigo pensando en ello hasta el día de hoy. Una vez, cuando estaba en la universidad, noté que algunos estudiantes le daban un besoen la mejilla a un profesor como forma de saludarlo. Me quedé sin palabras. ¡Imagina esto! ¡Estudiantes en Polonia besando a sus profesores para saludarlos!

Pero ahora nos estamos moviendo hacia el mayor shock que he experimentado. Se trata del dinero. En Argentina, los choques culturales relacionados con el dinero son bastantes comunes, especialmente cuando se trata del mercado cambiario y el uso de efectivo en la vida cotidiana.

Uno de los temas más intrigantes es el fenómeno del „dólar blue” versus el „dólar oficial”, que puede confundira los extranjeros, pero déjame explicártelo.

El „dólar oficial” es el tipo de cambio establecido por el gobiernoargentino, mientras que el „dólar blue” es el tipo de cambio no oficial que surge en el mercado negro, se maneja de manera informal. La diferencia entre ellos se relaciona con la inflación y las políticas económicas. Al final, „dólar blue” suele ser más alto que “dólar oficial”.

Entonces, para obtener una tasa de cambio más favorable, tuve que ir a lugares especiales donde cambian dólares por pesos, lo cual me resultó muy interesante.

Así que, tenemos dos tipos de cambio, pero esto no es todo. Lo más interesante es que la gente aquí prefiere usar efectivo en lugar de tarjeta, lo cual es contrario a lo que ocurre en Polonia.

Además, en Argentina no tienen billetesde alto valor. El billete más grande es de 2000 pesos. Y así, imagina esto: vas a un restaurante y la cuentaa pagar es de 100.000 pesos. Si tienes billetes de 2000 pesos, que no son tan comunes, tendrías que dejar 50 billetes. Pero es mucho más común tener billetes de 1000 pesos, así que en ese caso tendrías que dejar 100 billetes sobre la mesa. ¿Es una locura, no? Al menos, así es como lo veo yo. Desde la perspectiva de alguien polaco, no es algo común en absoluto. Imagina la logística de tener que contartantos billetes. Imagina que estás en una cita y necesitas contar 100 billetes. Para mí, eso es una locura total.

Otra cosa también relacionada con dinero es cuando quieres pagar con tarjeta. Lo que pasa es que el camarero trae la cuenta, espera a que pongas la tarjeta, luego toma la tarjeta, se dirige detrás de la barra para cobrarla, y finalmente regresa con tu tarjeta y el recibo. ¿Qué carajos? Qué carajos es esto, pensé al principio, y la verdad es que hasta el día de hoy no me he acostumbrado a eso.

Esto nos lleva a las conclusiones finales. Los choques culturales son inevitables, pero cómo los enfrentamos y qué hacemos al respecto es lo que realmente importa. Ignorarlos a menudo causa problemas de comunicación e integración. Además, ignorarlos tampoco será una solución a largo plazo. Entonces, es importante aceptar y entender estas diferencias con mente abierta.

El tiempo necesario para adaptarse varía según la persona y las diferencias culturales. Pero participar activamente y ser receptivo puede acelerar este proceso.

Y te lo digo desde mi experiencia. Cuanto antes aceptes estos cambios, estas diferencias, más te sentirás como en casa. Y al final del día, ¿no es eso lo que realmente importa?

Bueno, estudiante, muchísimas gracias por escuchar y como siempre, nos vemos el próximo jueves.

Chau chau!

Cześć studencie, jak się masz?

Kolejny tydzień ze mną i dziś porozmawiamy o szokach kulturowych, czy jak to nazywamy po angielsku, cultural shocks, jakie doświadczyłem w Argentynie.

W zeszłym tygodniu podróżowałem po Brazylii i nie mogłem nagrać odcinka, ale już wróciłem i cieszę się, że tutaj jesteś tutaj, i jak zawsze, przypominam Ci, że masz dostęp do transkrypcji tego odcinka po hiszpańsku, a także do tłumaczenia na język polski na mojej stronie internetowej: www.damianmundoespanol.pl. Możesz również uzyskać dostęp do listy słownictwa, którego używam w tym odcinku, z przykładami w zdaniach i fiszkami. Wszystko to za darmo.

Teraz porozmawiamy o zjawisku szoku kulturowego. Jest to uczucie, które odczuwamy, gdy znajdujemy się w środowisku kulturowo różnym od naszego, gdzie normy, wartości, zwyczajei sposoby życia są inne. Szok kulturowy może nastąpić przy przeprowadzce do innego kraju, ale nie musi tak być. Możesz go także doświadczyć, przenosząc się do nowego regionu w obrębie tego samego kraju. Na przykład w tak dużym i zróżnicowanym kraju jak Stany Zjednoczone istnieją duże różnice kulturowe między jego różnymi regionami. Życie w Nowym Jorkuznacznie różni się od życia w małej miejscowości w Teksasie.

W całym naszym życiu możliwe jest doświadczenie wielu szoków kulturowych. Sam mieszkałem w Holandii i Belgii, dwóch krajach różniących się od Polski pod wieloma względami. Jednak dzisiaj nie będziemy rozmawiać ani o Holandii, ani o Belgii. Przedstawię Ci szczególnie interesujący przykład: Argentynę.

Zanim tu przyjechałem, myślałem, że będę doświadczał wielu szoków kulturowych. Ale w rzeczywistości Buenos Aires nie różni się tak bardzo od dużych miast europejskich. Tak naprawdę jego pseudonim/ksywka, czyli „Paryż Ameryki Południowej” mówi nam o pewnych podobieństwach do stolicy Francji. Dla mnie miasto bardziej przypomina hiszpańskie lub włoskie miasta.

W zasadzie chcę powiedzieć, że czasem mamy pewne uprzedzeniaco do miejsca, zanim je poznamy. Zanim tutaj przyjechałem, myślałem, że miasto zaskoczy mnie wieloma różnicami, które będą trudne do pokonania/przezwyciężenia. Wyobrażałem sobie zupełnie inne życie i być może bardziej wymagająceniż to, które naprawdę tu doświadczyłem (dosł. znalazłem). Jednak gdy przyjechałem, zastałem miasto pełne życia i kultury, które wydawało mi się znajome. Oczywiście, są różnice, i teraz się na nich skoncentruję.

Zacznijmy od czegoś najbardziej oczywistego, co zauważysz na każdym rogu: pojęcie czasu. W Argentynie postrzeganie czasu jest dość inne niż w wielu krajach europejskich, szczególnie w Polsce. Tutaj codzienne życie toczy się wolniej. Spotkania towarzyskie i randki często nie mają ściśle określonego harmonogramu, co na początku może być mylące dla kogoś przyzwyczajonego do europejskiej punktualności.

Różnica ta jest zauważalna także w posiłkach. W Argentynie jedzenie jest spożywane dużo później niż w innych krajach, na przykład kolacja może zaczynać się o godzinie 21 lub 22, a nawet później. Pamiętam pierwszy raz, kiedy poszedłem na kolację do restauracji w Buenos Aires. Przybyłem o godzinie 20 i byłem jedynym klientem w restauracji. Dopiero około godziny 22 zaczęło się tam zapełniać ludźmi. Inny aspekt, który warto mieć na uwadzeto obsługa kelnerska. W Argentynie kelnerzy nie spieszą się z na obsługą klienta, aby przyjąć zamówienia lub przynieść szybko rachunek. Dla mnie ta różnica była trochę szokująca, szczególnie że wcześniej pracowałem jako kelner i byłem przyzwyczajonydo szybszego i bardziej efektywnego tempa obsługi. Z mojego dotychczasowego doświadczenia wynikało, że kelnerzy powinni być szybcy i zawsze uważać na potrzeby klientów, co różni się od bardziej zrelaksowanego podejścia, jakiego doświadczyłem w Argentynie.

Idea spokojnego życia jest obecna wszędzie w Argentynie. Pamiętam ostatni raz, kiedy poszedłem do piekarni, żeby kupić chleb. Kolejka była długa, a kasjerzy rozmawiali z klientami, bez żadnego pośpiechu. Dla mnie, osoby przyzwyczajonej do szybszego tempa obsługi w sklepach, było to szokiem kulturowym. Myślałem sobie: pozwólcie mi kupić tylko chleb, bo się spieszę i mam wiele rzeczy do zrobienia. Po chwilowymoczekiwaniu i zauważeniu, że kolejka prawie w ogóle się nie ruszała z powodu długich rozmów, postanowiłem wyjść i poszukać innej piekarni.

Jak widzisz, czasami szoki kulturowe są zbyt duże, by je przezwyciężyć, albo po prostu zajmuje to czasu. Porozmawiamy o tym więcej pod koniec odcinka.

Innym szokiem kulturowym, jakiego doświadczyłem, był życzliwy stosunek ludzi w Buenos Aires. Ludzie są bardzo mili i zawsze chętni do pomocy. Na przykład wiele razy zgubiłem się w mieście i szukałem drogi. Nie tylko pomogli mi ją odnaleźć, ale także poszli ze mną, a nawet raz zaoferowali, że mnie podwiozą na motorze. Tak więc tak, ludzie tutaj chcą Ci pomóc. Oczywiście, należy pamiętać, że wszystko to jest uogólnieniem i opiera się wyłącznie na moim doświadczeniu. Jednak ludzie wydają się być nieco bardziej życzliwi i gotowi do pomocy.

Inny szok kulturowy, jaki zauważyłem, to jak żywe mogą być rozmowy. I tutaj szczególnie chcę podkreślićwyrażenia i język ciała. Tutaj w Buenos Aires ludzie często są bardzo bezpośredni i pełni pasji w rozmowie. W dyskusjach wyrażają dużo energii i uczuć, co może wydawać się przesadzone dla niektórych. Jeśli kiedykolwiek byłeś/aś we Włoszech, wiesz, o czym mówię. Tak jakWłosi, Argentyńczycy są bardzo ekspresyjni. Ciekawostką jest to, że Buenos Aires ma wielu imigrantów z Włoch, więc może to być związane z tym, jak język i gesty ewoluowały z czasem. Ten szok kulturowy bardzo mi się spodobał, zwłaszcza dlatego, że w tych gestach można dostrzec dużo pasji.

Mam z tym związany jeden przykład. Bardzo mnie to zaskoczyło. Wciąż o tym myślę do dzisiaj. Kiedyś, gdy byłem na uczelni, zauważyłem, że niektórzy studenci jako forma powitania całują(dosł. dają buziaka) w policzek profesora. Zaniemówiłem. Wyobraź to sobie! Studenci w Polsce całujący swoich profesorów na powitanie!

Ale teraz zmierzamy do największego szoku, jaki tu doświadczyłem. Chodzi o pieniądze. W Argentynie szoki kulturowe związane z pieniędzmi są dość powszechne, zwłaszcza jeśli chodzi o rynek walutowy i używanie gotówki na co dzień. Jednym z najbardziej intrygujących tematów jest fenomen „dólar blue” (niebieski dolar) a „dólar oficial” (oficjalny dolar), który może być mylącydla obcokrajowców, ale pozwól, że Ci to wyjaśnię.

„Dólar oficial” to kurs wymiany ustalony przez rządargentyński, podczas gdy „dólar blue” to nieoficjalny kurs wymiany, który powstaje na czarnym rynku, jest obsługiwany nieformalnie. Różnica między nimi wynika z inflacji i polityki gospodarczej. Ostatecznie „dólar blue” zazwyczaj jest wyższy niż „dólar oficial”.

A więc żeby otrzymać korzystniejszy kurs wymiany, musiałem udać się do specjalnych miejsc, gdzie dokonuje się wymiany dolarów na peso, co było dla mnie bardzo interesujące.

Więc mamy dwa kursy wymiany, ale to nie wszystko. Najciekawsze jest to, że ludzie tutaj wolą używać gotówki zamiast karty, co jest przeciwieństwem tego, co dzieje się w Polsce.

Ponadto, w Argentynie nie ma banknotówo wysokiej wartości. Największy banknot ma wartość 2000 pesos. I teraz wyobraź sobie: idziesz do restauracji, a rachunekwynosi 100 000 pesos. Jeśli masz banknoty po 2000 pesos, które nie są tak powszechne, musiał(a)byś zostawić

50 banknotów. Ale znacznie częstsze są banknoty po 1000 pesos, więc w tym przypadku musiał(a)byś zostawić na stole 100 banknotów. To szaleństwo, prawda? Przynajmniejja tak to widzę. Z perspektywy kogoś z Polski, to zupełnie nietypowe. Wyobraź sobie logistykę liczeniatylu banknotów. Wyobraź sobie, że jesteś na randce i musisz policzyć 100 banknotów. Dla mnie to całkowite szaleństwo.

Inną rzeczą związaną z pieniędzmi jest płatność kartą. Co się dzieje, gdy chcesz zapłacić kartą? Kelner przynosi rachunek, czeka, aż położysz kartę, potem zabiera kartę ze sobą, idzie za ladę, żeby Cię skasować, i wreszcie wraca z Twoją kartą i rachunkiem. Co u licha? To była mój pierwsza myśl, i prawdę mówiąc, do dzisiaj się tego do końca nie przyzwyczaiłem.

To prowadzi nas do wniosków końcowych. Szoki kulturowe są nieuniknione, ale to, jak sobie z nimi radzimy i co robimy w tej sprawie, naprawdę ma znaczenie. Ignorowanie ich często prowadzi do problemów w komunikacji i integracji. Ponadto, ignorowanie ich nie będzie rozwiązaniem na dłuższą metę. Ważne jest więc zrozumienie tych różnic z otwartą głową. Czas potrzebny na adaptację różni się w zależności od osoby i różnic kulturowych. Ale aktywne uczestnictwo i otwarcie na to mogą przyspieszyć ten proces.

I mówię to z własnego doświadczenia. Im wcześniej zaakceptujesz te zmiany, te różnice, tym bardziej będziesz czuł/a się jak w domu. A koniec końców, czy to nie o to właśnie chodzi?

No więc, studencie, bardzo dziękuję za wysłuchanie, i jak zwykle, do usłyszenia w przyszły czwartek.

Na razie!