W siedemnastym odcinku porozmawiamy o podróżowaniu autostopem. Czy jest to łatwy sposób na tanią podróż? Jaka przyszłość czeka łapanie stopa? Opowiem Wam o moich doświadczeniach podróży autostopem w 6 krajach: Hiszpanii, Portugalii, Islandii, Norwegii, Urugwaju i Argentynie.
Hola estudiante, ¿qué tal?
Una semana más conmigo y hoy hablaremos sobre hacer autoestop o, como se dice en Argentina, hacer dedo. ¿Qué es el autoestop? ¿Es seguro o no? ¿TodavÃa la gente elige esta opción para viajar? Personalmente, soy unávido autoestopista, ya que he hecho autoestop en 6 paÃses y quiero contaros hoy un poco sobre mis viajes y los desafÃos que he enfrentado por el camino. Y, por último, quiero responder a la pregunta de si hacer autoestop todavÃa es una opción o si es algo del pasado.
Pero antes de empezar, quiero recordarte que puedes encontrar la transcripción de este episodio en español, asà como la traducción al polaco en mi página webwww.damianstefaan.com. También encontrarás otros materiales, como listas de vocabulario y flashcards. Todo esto de forma gratuita y está diseñado para ayudarte a mejorar tu español. Asà que asegúrate de revisar todos los recursos.
Bueno, empezamos definiendo qué es el autoestop. Es un modo de viajar en el que una personadetiene un coche en lacarretera y viaja con un desconocido. Se conoce por ser el tipo de viaje más barato, es una opción máseconómica para viajar ya que básicamente no genera ningún costo. La idea es que viajes gratis. Elconductor no espera que le pagues por la gasolina ni nada.
Y por esta razón, este modo de transporte suele ser elegido por jóvenes, estudiantes, que quierenahorrar dinero en sus viajes. Y ese también fue mi caso. Mi primer viaje haciendo autoestop fue cuando tenÃa 18 años, más o menos. Fue en España y, para ser honesto, no fue nada fácil. Mi conocida y yo volamos de ParÃs a Barcelona y comenzamos a hacer autoestop hacia el sur porque querÃamos ir a Portugal. Y bueno, nos costó mucho conseguir un viaje. Encontramos un viaje a Tarragona, que está a 1.5 horas de Barcelona, pero después de eso tuvimos muchos problemas. La gente nofrenaba su coche pararecogernos. Un tipo que sà se detuvo, empezó a comportarse de manera muy extraña y tuvimos que salir del coche porque estábamos preocupados por nuestra seguridad. Después, intentamos de todo: levantamos elpulgar, que es la forma más común de hacer autoestop, y probamos con señales más elaboradas, como hacer gestos con las manos o mostrar un cartel con el destino, pero nada parecÃa funcionar. Nadie se detenÃa. En realidad, hacer autoestop no es muy popular en España. La gente parece menos dispuesta a recoger a desconocidos en comparación con otros paÃses. También notamos que las personas eran bastante escépticas y, en algunos casos, incluso desconfiadas. A pesar de nuestros esfuerzos, fue muy difÃcil avanzar en nuestro viaje,por lo quetuvimos que buscar otras formas de continuar.
Asà que tomamos un autobús a Sevilla e intentamos llegar a Portugal. Para nuestra sorpresa, una pareja polaca se detuvo y nos llevó hasta Portugal. Pero en mi opinión, eso fue pura suerte. No es común conseguir viajes largos cuando haces autoestop. La gente no quiere viajar durante tres o cuatro horas con desconocidos. Porque, si lo piensas, no nos conocÃamos en absoluto. Tal vez tenÃamos puntos de vista polÃticos diferentes, o valores distintos, y quizás no éramos compatibles. Pero bueno, la pareja era muy amable y nos ayudó mucho. Incluso nos invitaron para cenar y ellos pagaron por todo. Asà que sÃ,tuvimos suerte. Mucha suerte. Pero como he dicho antes, era una pareja polaca. La gente española no se detuvo, lo que podrÃa sugerir que los españoles son menospropensos a hacer autoestop o recoger a desconocidos en comparación con otros paÃses. Tal vez esto se deba a una desconfianza o simplemente a que no están acostumbrados.Â
Luego viajamos por Portugal y creo que la situación fue mejor. No lo recuerdo completamente ya que fue hace 6 años, pero creo que conseguimos viajes más rápido.Â
Ahora quiero enfocarme en una de las mayores aventuras de mi vida. Fue en 2019, cuando mi mejor amigo y yo decidimos viajar a Islandia, y logramos hacer autoestop por todo el paÃs. Nos tomó alrededor de 10 dÃasrecorrer 1300 km, lo cual es bastante impresionante, en mi opinión. No tomamos ningún autobús y fue muy sencillo, fue muy fácil. El tiempo de esperapromedio fue de 20 a 30 minutos. Y, ahora que lo pienso, la razón por la que fue tan fácil conseguir transporte se debe a varias razones. Primero, solo hay una carretera principal que recorre Islandia. Se llama 'Ring Road’, ‘Carretera circular’ en español, y tiene la forma de unanillo, ya que toda la isla es asÃ. Es un anillo, más o menos. No es un anillo perfecto, pero se parece bastante a un anillo. Por esa razón, es más fácil viajar porque no haycurvas. Y por favor, no te rÃas de esta palabra. 'Una curva’ no es equivalente a una mala palabra polaca. Entonces, como hay una sola carretera, es muy probable que el conductor se dirija hacia la dirección en la que tú necesitas ir. En segundo lugar, Islandia es bastante turÃstica, muchas personas visitan este paÃs, y tal vez los locales están más acostumbrados a ello. Hay muchos turistas que también alquilan coches y, por lo tanto, es más probable que te recojan y te ayuden. En tercer lugar, Islandia es cara. Es muy cara. Alquilar un coche implicagastar bastante dinero, por lo que muchas personas simplemente eligen hacer autoestop para ahorrar dinero. Entonces, todo esto hace que en Islandia sea más común hacer autoestop.
Más adelante, en ese mismo verano, viajamos a Noruega. Y yo dirÃa que también fue bastante fácil, aunque más difÃcil que en Islandia, sin duda, porque en Noruega hay fiordos, hay montañas, lo que significa que hay muchas curvas. Recuerdo que una vez un tipo nos dejó en lo alto de las montañas, habÃa nieve y hacÃa frÃo, y entonces lo pasamos mal, pero en general el autoestop en Noruega fue bastante fácil. El tiempo de espera promedio fue de 40 minutos, más o menos, lo cual no estuvo tan mal. Logramos ir de Trondheim a Oslo y todo el viaje fue genial, realmente lo disfruté mucho.
Y por último, también viajé por Sudamérica cuando vivÃa en Argentina. Y, para ser honesto, tengo sentimientos encontrados. HabÃa leÃdo mucho en internet sobre que era fácil hacer autoestop allÃ, pero mi experiencia fue completamente diferente.
Empecé en Uruguay en marzo de este año, querÃa llegar desde Montevideo, que es la capital, a un pueblo de surf en la costa, La Paloma, y de hecho fue todo un desafÃo. Esperé más de 4 horas para conseguir un viaje. Finalmente me rendà y tomé un autobús hacia una ciudad cercana. Luego lo intentéde nuevo, esperé 2 horas y finalmenteconseguà un viaje. Y creo que tuve una suerte extrema porque comenzó a llover, y la mujer que se detuvo claramente sintió algún tipo de lástima por mÃ, no sé, pero, de todas formas, se detuvo y realmente me salvó. Era de Uruguay, asà que inmediatamente empecé a preguntarle por qué los uruguayos no paraban. Ella respondió que sólo se detuvo porque solÃa hacer autoestop también, y además me dijo que los uruguayos tienen un poco de miedo a los extranjeros. No es parte de su tradición tener a un desconocido en su coche. Y todo esto me pareció lógico. Como puedes ver, el aspecto cultural también juega un papel crucial. La gente allà no está acostumbrada a ver autoestopistas y, cuando ven uno, piensan en ellos como ladrones o algún tipo de peligro. Por supuesto, esta es solo mi percepción y mi experiencia, asà queten en cuenta que la tuya podrÃa ser completamente diferente.
Y por último tenemos el caso de Argentina. No hice mucho dedo en Argentina, solo de un pequeño pueblo a otro, asà que la distancia fue como de unos 50 km máximo, pero el tiempo de espera fue muy largo, alrededor de 2 horas. Y, para ser honesto, realmente me sorprendió, porque pensaba que los argentinos eran muy abiertos y que hacer autoestop allÃserÃa pan comido, pero realmente no lo fue. Pregunté a las personas que se detuvieron por qué era asà y algunos de ellos respondieron que yo era el primer autoestopista que habÃan visto en su vida. Asà que, como puedes ver, hacer autoestop allÃ, al menos en los lugares a los que fui, no se considera algo común.
Entonces, ¿cuál es la situación actual del autoestop? Bueno, no es realmente posible obtener una respuesta clara a esta pregunta. Depende de muchos factores, como la región, la cultura local, y las condiciones socioeconómicas. En paÃses como Islandia y Noruega, hacer autoestop puede ser relativamente fácil debido a la infraestructura y la cultura receptiva hacia los viajeros. Como he dicho antes, en Islandia, por ejemplo, la carretera principal es una sola carretera alrededor de la isla, lo que facilita las cosas. En contraste, en lugares como Uruguay, Argentina e incluso España, el autoestop puede ser mucho más complicado, como lo expliqué antes.
Cuando pensamos en la popularidad del autoestop, no solo debemos considerar a los conductores, sino también a las personas que deciden practicarlo. Creo que hoy en dÃa, el autoestop ha perdido parte de su atractivo para quienes que valoran la seguridad. Esta preocupación por la seguridad, la creciente disponibilidad de opciones de transporte más confiables y la percepción de riesgo han llevado a que menos personas se animen a hacerlo.
Entonces, cuál es el futuro del autoestop? Pues, como en prácticamente todos los aspectos de la vida, las cosas cambian. Y este también podrÃa ser el caso aquÃ, en el que en unos años podrÃamos ver un resurgimiento de los autoestopistas. Supongo que habrá que esperar y ver cómo evolucionan las cosas.
Bueno estudiante, llegamos al final de este episodio. MuchÃsimas gracias por escuchar y, como siempre, nos vemos el próximo jueves.
Chau chau!
Cześć studencie, jak się masz?
Kolejny tydzień ze mną i dziś porozmawiamy o autostopie. Czym jest autostop? Czy jest bezpieczny, czy nie? Czy ludzie wciąż wybierają tę opcję podróżowania? Osobiście jestemzapalonym autostopowiczem, ponieważ podróżowałem autostopem w 6 krajach i chciałbym opowiedzieć Wam trochę o moich podróżach i wyzwaniach, z jakimi się spotkałem po drodze. Na koniec chciałbym odpowiedzieć na pytanie, czy autostop wciąż jest opcją, czy też jest to coś z przeszłości.
Ale zanim zaczniemy, chciałbym przypomnieć Ci, że możesz znaleźć transkrypcję tego odcinka w języku hiszpańskim, a także tłumaczenie na polski na mojej stronie internetowejwww.damianstefaan.com. Znajdziesz tam także inne materiały, takie jak listy słówek i fiszki. Wszystko to jest dostępne bezpłatnie i zostało zrobione (dosł. zaprojektowane) tak, aby pomóc Ci w nauce hiszpańskiego. Upewnij się więc, że sprawdzisz wszystkie te zasoby.
Dobrze, zaczynamy od zdefiniowania tego, czym jest autostop. To sposób podróżowania, w którym osobazatrzymuje samochód nadrodze i jedzie z nieznajomym. Jest znane jako najbardziejekonomiczny (też: najtańszy) sposób podróżowania, ponieważ zasadniczo nie generuje żadnych kosztów. Idea jest taka, że podróżujesz za darmo.Kierowca nie oczekuje tego, że zapłacisz za paliwo ani nic innego.
I z tego właśnie powodu ten sposób transportu często jest wybierany przez młodych ludzi, studentów, którzy chcązaoszczędzić pieniądze na podróżach. Tak też było i w moim przypadku. Moja pierwsza podróż autostopem miała miejsce, gdy miałem 18 lat. Było to w Hiszpanii i, szczerze mówiąc, nie było łatwo. Ja i moja znajoma przylecieliśmy z Paryża do Barcelony i zaczęliśmy łapać stopa w na południe, ponieważ chcieliśmy jechać do Portugalii. No i mieliśmy sporo problemów z łapaniem stopa. Udało nam się dostać podwózkę do Tarragony, która jest oddalona o 1,5 godziny od Barcelony, ale potem napotkalişmy (dosł. mieliśmy) wiele trudności. Ludzie niehamowali, aby naszabrać/zgarniać. Jeden facet, który się zatrzymał, zaczął się zachowywać bardzo dziwnie i musieliśmy wysiąść z samochodu, ponieważ obawialiśmy się o nasze bezpieczeństwo. Potem próbowaliśmy wszystkiego: podnosiliśmykciuk, co jest najczęściej stosowanym sposobem na łapanie stopa, i próbowaliśmy bardziej zaawansowanych metod, takich jak robienie gestów rękami czy pokazywanie kartki z celem podróży, ale nic nie działało. Nikt się nie zatrzymywał. Tak naprawdę łapanie stopa nie jest zbyt popularne w Hiszpanii. Ludzie wydają się mniej chętni, aby zabierać nieznajomych w porównaniu do innych krajów. Zauważyliśmy też, że ludzie są dość sceptyczni, a w niektórych przypadkach wręcz nieufni. Mimo naszych starań, bardzo trudno było posuwać się naprzód w podróży,więc musieliśmy szukać innych sposobów na kontynuowanie podróży.
A więc wzięliśmy autobus do Sewilli i próbowaliśmy dotrzeć do Portugalii. Ku naszemu zaskoczeniu, zatrzymała się para Polaków i zabrała nas do Portugalii. Ale moim zdaniem, to był łut szczęścia. Rzadko zdarza się odbyć długą podróż, gdy się łapie stopa. Ludzie nie chcą podróżować przez trzy czy cztery godziny z nieznajomymi. Bo, jeśli się nad tym zastanowić trochę, w ogóle się nie znaliśmy. Może mieliśmy różne poglądy polityczne, inne wartości i może nie byliśmy zgodni. Ale tak, para była bardzo miła i bardzo nam pomogła. Nawet zaprosili nas na kolację i zapłacili za wszystko. Tak więc, tak,mieliśmy szczęście. Ale jak już mówiłem, to była para Polaków. Hiszpanie się nie zatrzymywali, co mogłoby sugerować, że Hiszpanie są mniejskłonni do łapania stopa lub zabierania nieznajomych w porównaniu do innych krajów. Może wynika to z braku zaufania lub po prostu z tego, że nie są przyzwyczajeni.
Potem podróżowaliśmy po Portugalii i myślę, że sytuacja ze stopem była lepsza. Nie pamiętam tego dokładnie, ponieważ było to 6 lat temu, ale myślę, że udało nam się złapać przejazdy szybciej.
Teraz chciaÅ‚bym skupić siÄ™ na jednej z najwiÄ™kszych przygód mojego życia. MiaÅ‚o to miejsce w 2019 roku, kiedy to ja i mój najlepszy przyjaciel postanowiliÅ›my podróżować po Islandii i udaÅ‚o nam siÄ™ przejechać caÅ‚y kraj autostopem. Zajęło nam to okoÅ‚o 10 dni, abyprzemierzyć 1300 km, co moim zdaniem jest dość imponujÄ…ce. Nie korzystaliÅ›my z żadnego autobusu i wszystko poszÅ‚o bardzo gÅ‚adko.Åšredni czas oczekiwania wynosiÅ‚ 20-30 minut. A teraz, gdy o tym myÅ›lÄ™, powód, dla którego byÅ‚o tak Å‚atwo zdobyć transport, wynika z kilku powodów. Po pierwsze, w Islandii jest tylko jedna główna droga, która okrąża caÅ‚y kraj. Nazywa siÄ™ 'Ring Road’ i ma ksztaÅ‚tpierÅ›cienia, ponieważ caÅ‚a wyspa wyglÄ…da mniej wiÄ™cej jak pierÅ›cieÅ„. Nie jest to idealny pierÅ›cieÅ„, ale ksztaÅ‚tem jest dość zbliżony do pierÅ›cienia. Dlatego podróżowanie jest Å‚atwiejsze, ponieważ nie mazakrÄ™tów. I proszÄ™, nie Å›miej siÄ™ z tego sÅ‚owa. 'Una curva’ nie jest odpowiednikiem przekleÅ„stwa w jÄ™zyku polskim. WiÄ™c, z racji tego, że jest tylko jedna droga, bardzo prawdopodobne jest, że kierowca zmierza w kierunku, w którym potrzebujesz jechać. Po drugie, Islandia jest dość turystyczna, wiele osób odwiedza ten kraj, a wiÄ™c być może mieszkaÅ„cy sÄ… do tego bardziej przyzwyczajeni. Jest wielu turystów, którzy także wynajmujÄ… auta, wiÄ™c jest bardziej prawdopodobne, że CiÄ™ zabiorÄ… i Ci pomogÄ…. Po trzecie, Islandia jest droga. Jest bardzo droga. WynajÄ™cie samochodu oznaczawydanie sporo pieniÄ™dzy, wiÄ™c wiele osób decyduje siÄ™ na autostop, aby zaoszczÄ™dzić pieniÄ…dze. Dlatego wÅ‚aÅ›nie w Islandii autostop jest bardziej popularny.
Później, tego samego lata, podróżowaliśmy do Norwegii. I muszę powiedzieć, że było to dość łatwe, choć zdecydowanie trudniejsze niż w Islandii, ponieważ w Norwegii są fiordy i góry, co oznacza wiele zakrętów. Pamiętam, że pewnego razu pewien facet zostawił nas na szczycie gór, był tam śnieg i było zimno, więc trochę się namęczyliśmy, ale ogólnie autostop w Norwegii był dość łatwy. Średni czas oczekiwania wynosił 40 minut, co nie było takie złe. Udało nam się przejechać z Trondheim do Oslo i cała podróż była świetna, naprawdę bardzo mi się podobała.
I na koniec, podróżowałem również po Ameryce Południowej, gdy mieszkałem w Argentynie.I, szczerze mówiąc, mam mieszane uczucia. W internecie czytałem wiele, że autostop w tamtym rejonie jest łatwy, ale moje doświadczenie było całkowicie inne.
Zacząłem w Urugwaju w marcu tego roku. Chciałem dotrzeć z Montevideo, stolicy, do nadmorskiego miasteczka surfingowego, La Paloma, i było to spore wyzwanie. Czekałem ponad 4 godziny na podwózkę. W końcu się poddałem i wziąłem busa do pobliskiego miasta. Potem spróbowałemponownie, czekałem 2 godziny i w końcu udało mi się złapać stopa. Myślę, że miałem olbrzymie szczęście, bo zaczęło padać, a kobieta, która się zatrzymała, ewidentnie poczuła jakiegoś rodzaj współczucie dla mnie, nie wiem, ale w każdym razie zatrzymała się i naprawdę mnie uratowała. Była z Urugwaju, więc natychmiast zacząłem pytać ją, dlaczego Urugwajczycy nie zatrzymują się dla autostopowiczów. Odpowiedziała, że zatrzymała się tylko dlatego, że sama kiedyś podróżowała stopem, a ponadto powiedziała, że Urugwajczycy trochę boją się obcokrajowców. To nie jest częścią ich tradycji, żeby zabierać nieznajomych do swojego samochodu. I wszystko to wydawało mi się logiczne. Jak widać, aspekt kulturowy odgrywa kluczową rolę. Ludzie tam nie są przyzwyczajeni do widoku autostopowiczów i kiedy ich widzą, myślą o nich jak o złodziejach lub jakimś zagrożeniu. Oczywiście, to tylko moje spostrzeżenie i moje doświadczenie, więc miej na uwadze, że Twoje może być zupełnie inne.
I na koniec mamy przypadek Argentyny. Nie łapałem dużo stopa w Argentynie, tylko z jednej małej wioski do drugiej, więc odległość wynosiła maksymalnie około 50 km, ale czas oczekiwania był bardzo długi, około 2 godzin. I, szczerze mówiąc, naprawdę byłem zaskoczony, ponieważ myślałem, że Argentyńczycy są bardzo otwarci i że łapanie autostopem tambędzie jak bułka z masłem, ale wcale tak nie było. Pytałem osoby, które się zatrzymały, dlaczego tak jest, i niektórzy z nich odpowiedzieli, że byłem pierwszym autostopowiczem, jakiego kiedykolwiek widzieli. Więc, jak widać, łapanie autostopem tam, przynajmniej w miejscach, które odwiedziłem, nie jest uważane za coś powszechnego.
A więc, jak obecnie wygląda sytuacja z autostopem? Trudno udzielić jednoznacznej odpowiedzi, ponieważ zależy to od wielu czynników, takich jak region, lokalna kultura czy warunki społeczno-ekonomiczne. W krajach takich jak Islandia czy Norwegia podróżowanie autostopem może być stosunkowo łatwe dzięki dobrej infrastrukturze i przyjaznemu nastawieniu do podróżników. Na przykład w Islandii główna droga okrążająca wyspę sprawia, że podróżowanie autostopem jest prostsze.W przeciwieństwie do tego, w takich miejscach jak Urugwaj, Argentyna czy nawet Hiszpania, podróżowanie autostopem może być znacznie trudniejsze, tak jak wyjaśniłem to wcześniej.
Gdy myślimy o popularności autostopu, nie powinniśmy rozważać tylko kierowców, ale także osoby, które decydują się go praktykować. Uważam, że dzisiaj autostop stracił część swojego uroku dla tych, którzy cenią sobie bezpieczeństwo. Ta troska o bezpieczeństwo, rosnąca dostępność bardziej zaufanych środków transportu i postrzegane ryzyko spowodowały, że mniej osób decyduje się na łapanie stopa.
A więc jaka przyszłość czeka autostop? Jak w prawie wszystkich aspektach życia, rzeczy się zmieniają. I to może być również przypadek autostopu, w którym za kilka lat możemy być świadkami jego odrodzenia. Wydaje się, że trzeba będzie poczekać i zobaczyć, jak rzeczy się rozwiną.
Dobrze, studencie, dotarliśmy do końca tego odcinka. Bardzo dziękuję za wysłuchanie i, jak zawsze, do zobaczenia w przyszły czwartek
Na razie!
Hola estudiante, ¿qué tal?
Una semana más conmigo y hoy hablaremos sobre hacer autoestop o, como se dice en Argentina, hacer dedo. ¿Qué es el autoestop? ¿Es seguro o no? ¿TodavÃa la gente elige esta opción para viajar? Personalmente, soy unávido autoestopista, ya que he hecho autoestop en 6 paÃses y quiero contaros hoy un poco sobre mis viajes y los desafÃos que he enfrentado por el camino. Y, por último, quiero responder a la pregunta de si hacer autoestop todavÃa es una opción o si es algo del pasado.
Pero antes de empezar, quiero recordarte que puedes encontrar la transcripción de este episodio en español, asà como la traducción al polaco en mi página webwww.damianstefaan.com. También encontrarás otros materiales, como listas de vocabulario y flashcards. Todo esto de forma gratuita y está diseñado para ayudarte a mejorar tu español. Asà que asegúrate de revisar todos los recursos.
Bueno, empezamos definiendo qué es el autoestop. Es un modo de viajar en el que una personadetiene un coche en lacarretera y viaja con un desconocido. Se conoce por ser el tipo de viaje más barato, es una opción máseconómica para viajar ya que básicamente no genera ningún costo. La idea es que viajes gratis. Elconductor no espera que le pagues por la gasolina ni nada.
Y por esta razón, este modo de transporte suele ser elegido por jóvenes, estudiantes, que quierenahorrar dinero en sus viajes. Y ese también fue mi caso. Mi primer viaje haciendo autoestop fue cuando tenÃa 18 años, más o menos. Fue en España y, para ser honesto, no fue nada fácil. Mi conocida y yo volamos de ParÃs a Barcelona y comenzamos a hacer autoestop hacia el sur porque querÃamos ir a Portugal. Y bueno, nos costó mucho conseguir un viaje. Encontramos un viaje a Tarragona, que está a 1.5 horas de Barcelona, pero después de eso tuvimos muchos problemas. La gente nofrenaba su coche pararecogernos. Un tipo que sà se detuvo, empezó a comportarse de manera muy extraña y tuvimos que salir del coche porque estábamos preocupados por nuestra seguridad. Después, intentamos de todo: levantamos elpulgar, que es la forma más común de hacer autoestop, y probamos con señales más elaboradas, como hacer gestos con las manos o mostrar un cartel con el destino, pero nada parecÃa funcionar. Nadie se detenÃa. En realidad, hacer autoestop no es muy popular en España. La gente parece menos dispuesta a recoger a desconocidos en comparación con otros paÃses. También notamos que las personas eran bastante escépticas y, en algunos casos, incluso desconfiadas. A pesar de nuestros esfuerzos, fue muy difÃcil avanzar en nuestro viaje,por lo quetuvimos que buscar otras formas de continuar.
Asà que tomamos un autobús a Sevilla e intentamos llegar a Portugal. Para nuestra sorpresa, una pareja polaca se detuvo y nos llevó hasta Portugal. Pero en mi opinión, eso fue pura suerte. No es común conseguir viajes largos cuando haces autoestop. La gente no quiere viajar durante tres o cuatro horas con desconocidos. Porque, si lo piensas, no nos conocÃamos en absoluto. Tal vez tenÃamos puntos de vista polÃticos diferentes, o valores distintos, y quizás no éramos compatibles. Pero bueno, la pareja era muy amable y nos ayudó mucho. Incluso nos invitaron para cenar y ellos pagaron por todo. Asà que sÃ,tuvimos suerte. Mucha suerte. Pero como he dicho antes, era una pareja polaca. La gente española no se detuvo, lo que podrÃa sugerir que los españoles son menospropensos a hacer autoestop o recoger a desconocidos en comparación con otros paÃses. Tal vez esto se deba a una desconfianza o simplemente a que no están acostumbrados.Â
Luego viajamos por Portugal y creo que la situación fue mejor. No lo recuerdo completamente ya que fue hace 6 años, pero creo que conseguimos viajes más rápido.Â
Ahora quiero enfocarme en una de las mayores aventuras de mi vida. Fue en 2019, cuando mi mejor amigo y yo decidimos viajar a Islandia, y logramos hacer autoestop por todo el paÃs. Nos tomó alrededor de 10 dÃasrecorrer 1300 km, lo cual es bastante impresionante, en mi opinión. No tomamos ningún autobús y fue muy sencillo, fue muy fácil. El tiempo de esperapromedio fue de 20 a 30 minutos. Y, ahora que lo pienso, la razón por la que fue tan fácil conseguir transporte se debe a varias razones. Primero, solo hay una carretera principal que recorre Islandia. Se llama 'Ring Road’, ‘Carretera circular’ en español, y tiene la forma de unanillo, ya que toda la isla es asÃ. Es un anillo, más o menos. No es un anillo perfecto, pero se parece bastante a un anillo. Por esa razón, es más fácil viajar porque no haycurvas. Y por favor, no te rÃas de esta palabra. 'Una curva’ no es equivalente a una mala palabra polaca. Entonces, como hay una sola carretera, es muy probable que el conductor se dirija hacia la dirección en la que tú necesitas ir. En segundo lugar, Islandia es bastante turÃstica, muchas personas visitan este paÃs, y tal vez los locales están más acostumbrados a ello. Hay muchos turistas que también alquilan coches y, por lo tanto, es más probable que te recojan y te ayuden. En tercer lugar, Islandia es cara. Es muy cara. Alquilar un coche implicagastar bastante dinero, por lo que muchas personas simplemente eligen hacer autoestop para ahorrar dinero. Entonces, todo esto hace que en Islandia sea más común hacer autoestop.
Más adelante, en ese mismo verano, viajamos a Noruega. Y yo dirÃa que también fue bastante fácil, aunque más difÃcil que en Islandia, sin duda, porque en Noruega hay fiordos, hay montañas, lo que significa que hay muchas curvas. Recuerdo que una vez un tipo nos dejó en lo alto de las montañas, habÃa nieve y hacÃa frÃo, y entonces lo pasamos mal, pero en general el autoestop en Noruega fue bastante fácil. El tiempo de espera promedio fue de 40 minutos, más o menos, lo cual no estuvo tan mal. Logramos ir de Trondheim a Oslo y todo el viaje fue genial, realmente lo disfruté mucho.
Y por último, también viajé por Sudamérica cuando vivÃa en Argentina. Y, para ser honesto, tengo sentimientos encontrados. HabÃa leÃdo mucho en internet sobre que era fácil hacer autoestop allÃ, pero mi experiencia fue completamente diferente.
Empecé en Uruguay en marzo de este año, querÃa llegar desde Montevideo, que es la capital, a un pueblo de surf en la costa, La Paloma, y de hecho fue todo un desafÃo. Esperé más de 4 horas para conseguir un viaje. Finalmente me rendà y tomé un autobús hacia una ciudad cercana. Luego lo intentéde nuevo, esperé 2 horas y finalmenteconseguà un viaje. Y creo que tuve una suerte extrema porque comenzó a llover, y la mujer que se detuvo claramente sintió algún tipo de lástima por mÃ, no sé, pero, de todas formas, se detuvo y realmente me salvó. Era de Uruguay, asà que inmediatamente empecé a preguntarle por qué los uruguayos no paraban. Ella respondió que sólo se detuvo porque solÃa hacer autoestop también, y además me dijo que los uruguayos tienen un poco de miedo a los extranjeros. No es parte de su tradición tener a un desconocido en su coche. Y todo esto me pareció lógico. Como puedes ver, el aspecto cultural también juega un papel crucial. La gente allà no está acostumbrada a ver autoestopistas y, cuando ven uno, piensan en ellos como ladrones o algún tipo de peligro. Por supuesto, esta es solo mi percepción y mi experiencia, asà queten en cuenta que la tuya podrÃa ser completamente diferente.
Y por último tenemos el caso de Argentina. No hice mucho dedo en Argentina, solo de un pequeño pueblo a otro, asà que la distancia fue como de unos 50 km máximo, pero el tiempo de espera fue muy largo, alrededor de 2 horas. Y, para ser honesto, realmente me sorprendió, porque pensaba que los argentinos eran muy abiertos y que hacer autoestop allÃserÃa pan comido, pero realmente no lo fue. Pregunté a las personas que se detuvieron por qué era asà y algunos de ellos respondieron que yo era el primer autoestopista que habÃan visto en su vida. Asà que, como puedes ver, hacer autoestop allÃ, al menos en los lugares a los que fui, no se considera algo común.
Entonces, ¿cuál es la situación actual del autoestop? Bueno, no es realmente posible obtener una respuesta clara a esta pregunta. Depende de muchos factores, como la región, la cultura local, y las condiciones socioeconómicas. En paÃses como Islandia y Noruega, hacer autoestop puede ser relativamente fácil debido a la infraestructura y la cultura receptiva hacia los viajeros. Como he dicho antes, en Islandia, por ejemplo, la carretera principal es una sola carretera alrededor de la isla, lo que facilita las cosas. En contraste, en lugares como Uruguay, Argentina e incluso España, el autoestop puede ser mucho más complicado, como lo expliqué antes.
Cuando pensamos en la popularidad del autoestop, no solo debemos considerar a los conductores, sino también a las personas que deciden practicarlo. Creo que hoy en dÃa, el autoestop ha perdido parte de su atractivo para quienes que valoran la seguridad. Esta preocupación por la seguridad, la creciente disponibilidad de opciones de transporte más confiables y la percepción de riesgo han llevado a que menos personas se animen a hacerlo.
Entonces, cuál es el futuro del autoestop? Pues, como en prácticamente todos los aspectos de la vida, las cosas cambian. Y este también podrÃa ser el caso aquÃ, en el que en unos años podrÃamos ver un resurgimiento de los autoestopistas. Supongo que habrá que esperar y ver cómo evolucionan las cosas.
Bueno estudiante, llegamos al final de este episodio. MuchÃsimas gracias por escuchar y, como siempre, nos vemos el próximo jueves.
Chau chau!
Cześć studencie, jak się masz?
Kolejny tydzień ze mną i dziś porozmawiamy o autostopie. Czym jest autostop? Czy jest bezpieczny, czy nie? Czy ludzie wciąż wybierają tę opcję podróżowania? Osobiście jestemzapalonym autostopowiczem, ponieważ podróżowałem autostopem w 6 krajach i chciałbym opowiedzieć Wam trochę o moich podróżach i wyzwaniach, z jakimi się spotkałem po drodze. Na koniec chciałbym odpowiedzieć na pytanie, czy autostop wciąż jest opcją, czy też jest to coś z przeszłości.
Ale zanim zaczniemy, chciałbym przypomnieć Ci, że możesz znaleźć transkrypcję tego odcinka w języku hiszpańskim, a także tłumaczenie na polski na mojej stronie internetowejwww.damianstefaan.com. Znajdziesz tam także inne materiały, takie jak listy słówek i fiszki. Wszystko to jest dostępne bezpłatnie i zostało zrobione (dosł. zaprojektowane) tak, aby pomóc Ci w nauce hiszpańskiego. Upewnij się więc, że sprawdzisz wszystkie te zasoby.
Dobrze, zaczynamy od zdefiniowania tego, czym jest autostop. To sposób podróżowania, w którym osobazatrzymuje samochód nadrodze i jedzie z nieznajomym. Jest znane jako najbardziejekonomiczny (też: najtańszy) sposób podróżowania, ponieważ zasadniczo nie generuje żadnych kosztów. Idea jest taka, że podróżujesz za darmo.Kierowca nie oczekuje tego, że zapłacisz za paliwo ani nic innego.
I z tego właśnie powodu ten sposób transportu często jest wybierany przez młodych ludzi, studentów, którzy chcązaoszczędzić pieniądze na podróżach. Tak też było i w moim przypadku. Moja pierwsza podróż autostopem miała miejsce, gdy miałem 18 lat. Było to w Hiszpanii i, szczerze mówiąc, nie było łatwo. Ja i moja znajoma przylecieliśmy z Paryża do Barcelony i zaczęliśmy łapać stopa w na południe, ponieważ chcieliśmy jechać do Portugalii. No i mieliśmy sporo problemów z łapaniem stopa. Udało nam się dostać podwózkę do Tarragony, która jest oddalona o 1,5 godziny od Barcelony, ale potem napotkalişmy (dosł. mieliśmy) wiele trudności. Ludzie niehamowali, aby naszabrać/zgarniać. Jeden facet, który się zatrzymał, zaczął się zachowywać bardzo dziwnie i musieliśmy wysiąść z samochodu, ponieważ obawialiśmy się o nasze bezpieczeństwo. Potem próbowaliśmy wszystkiego: podnosiliśmykciuk, co jest najczęściej stosowanym sposobem na łapanie stopa, i próbowaliśmy bardziej zaawansowanych metod, takich jak robienie gestów rękami czy pokazywanie kartki z celem podróży, ale nic nie działało. Nikt się nie zatrzymywał. Tak naprawdę łapanie stopa nie jest zbyt popularne w Hiszpanii. Ludzie wydają się mniej chętni, aby zabierać nieznajomych w porównaniu do innych krajów. Zauważyliśmy też, że ludzie są dość sceptyczni, a w niektórych przypadkach wręcz nieufni. Mimo naszych starań, bardzo trudno było posuwać się naprzód w podróży,więc musieliśmy szukać innych sposobów na kontynuowanie podróży.
A więc wzięliśmy autobus do Sewilli i próbowaliśmy dotrzeć do Portugalii. Ku naszemu zaskoczeniu, zatrzymała się para Polaków i zabrała nas do Portugalii. Ale moim zdaniem, to był łut szczęścia. Rzadko zdarza się odbyć długą podróż, gdy się łapie stopa. Ludzie nie chcą podróżować przez trzy czy cztery godziny z nieznajomymi. Bo, jeśli się nad tym zastanowić trochę, w ogóle się nie znaliśmy. Może mieliśmy różne poglądy polityczne, inne wartości i może nie byliśmy zgodni. Ale tak, para była bardzo miła i bardzo nam pomogła. Nawet zaprosili nas na kolację i zapłacili za wszystko. Tak więc, tak,mieliśmy szczęście. Ale jak już mówiłem, to była para Polaków. Hiszpanie się nie zatrzymywali, co mogłoby sugerować, że Hiszpanie są mniejskłonni do łapania stopa lub zabierania nieznajomych w porównaniu do innych krajów. Może wynika to z braku zaufania lub po prostu z tego, że nie są przyzwyczajeni.
Potem podróżowaliśmy po Portugalii i myślę, że sytuacja ze stopem była lepsza. Nie pamiętam tego dokładnie, ponieważ było to 6 lat temu, ale myślę, że udało nam się złapać przejazdy szybciej.
Teraz chciaÅ‚bym skupić siÄ™ na jednej z najwiÄ™kszych przygód mojego życia. MiaÅ‚o to miejsce w 2019 roku, kiedy to ja i mój najlepszy przyjaciel postanowiliÅ›my podróżować po Islandii i udaÅ‚o nam siÄ™ przejechać caÅ‚y kraj autostopem. Zajęło nam to okoÅ‚o 10 dni, abyprzemierzyć 1300 km, co moim zdaniem jest dość imponujÄ…ce. Nie korzystaliÅ›my z żadnego autobusu i wszystko poszÅ‚o bardzo gÅ‚adko.Åšredni czas oczekiwania wynosiÅ‚ 20-30 minut. A teraz, gdy o tym myÅ›lÄ™, powód, dla którego byÅ‚o tak Å‚atwo zdobyć transport, wynika z kilku powodów. Po pierwsze, w Islandii jest tylko jedna główna droga, która okrąża caÅ‚y kraj. Nazywa siÄ™ 'Ring Road’ i ma ksztaÅ‚tpierÅ›cienia, ponieważ caÅ‚a wyspa wyglÄ…da mniej wiÄ™cej jak pierÅ›cieÅ„. Nie jest to idealny pierÅ›cieÅ„, ale ksztaÅ‚tem jest dość zbliżony do pierÅ›cienia. Dlatego podróżowanie jest Å‚atwiejsze, ponieważ nie mazakrÄ™tów. I proszÄ™, nie Å›miej siÄ™ z tego sÅ‚owa. 'Una curva’ nie jest odpowiednikiem przekleÅ„stwa w jÄ™zyku polskim. WiÄ™c, z racji tego, że jest tylko jedna droga, bardzo prawdopodobne jest, że kierowca zmierza w kierunku, w którym potrzebujesz jechać. Po drugie, Islandia jest dość turystyczna, wiele osób odwiedza ten kraj, a wiÄ™c być może mieszkaÅ„cy sÄ… do tego bardziej przyzwyczajeni. Jest wielu turystów, którzy także wynajmujÄ… auta, wiÄ™c jest bardziej prawdopodobne, że CiÄ™ zabiorÄ… i Ci pomogÄ…. Po trzecie, Islandia jest droga. Jest bardzo droga. WynajÄ™cie samochodu oznaczawydanie sporo pieniÄ™dzy, wiÄ™c wiele osób decyduje siÄ™ na autostop, aby zaoszczÄ™dzić pieniÄ…dze. Dlatego wÅ‚aÅ›nie w Islandii autostop jest bardziej popularny.
Później, tego samego lata, podróżowaliśmy do Norwegii. I muszę powiedzieć, że było to dość łatwe, choć zdecydowanie trudniejsze niż w Islandii, ponieważ w Norwegii są fiordy i góry, co oznacza wiele zakrętów. Pamiętam, że pewnego razu pewien facet zostawił nas na szczycie gór, był tam śnieg i było zimno, więc trochę się namęczyliśmy, ale ogólnie autostop w Norwegii był dość łatwy. Średni czas oczekiwania wynosił 40 minut, co nie było takie złe. Udało nam się przejechać z Trondheim do Oslo i cała podróż była świetna, naprawdę bardzo mi się podobała.
I na koniec, podróżowałem również po Ameryce Południowej, gdy mieszkałem w Argentynie.I, szczerze mówiąc, mam mieszane uczucia. W internecie czytałem wiele, że autostop w tamtym rejonie jest łatwy, ale moje doświadczenie było całkowicie inne.
Zacząłem w Urugwaju w marcu tego roku. Chciałem dotrzeć z Montevideo, stolicy, do nadmorskiego miasteczka surfingowego, La Paloma, i było to spore wyzwanie. Czekałem ponad 4 godziny na podwózkę. W końcu się poddałem i wziąłem busa do pobliskiego miasta. Potem spróbowałemponownie, czekałem 2 godziny i w końcu udało mi się złapać stopa. Myślę, że miałem olbrzymie szczęście, bo zaczęło padać, a kobieta, która się zatrzymała, ewidentnie poczuła jakiegoś rodzaj współczucie dla mnie, nie wiem, ale w każdym razie zatrzymała się i naprawdę mnie uratowała. Była z Urugwaju, więc natychmiast zacząłem pytać ją, dlaczego Urugwajczycy nie zatrzymują się dla autostopowiczów. Odpowiedziała, że zatrzymała się tylko dlatego, że sama kiedyś podróżowała stopem, a ponadto powiedziała, że Urugwajczycy trochę boją się obcokrajowców. To nie jest częścią ich tradycji, żeby zabierać nieznajomych do swojego samochodu. I wszystko to wydawało mi się logiczne. Jak widać, aspekt kulturowy odgrywa kluczową rolę. Ludzie tam nie są przyzwyczajeni do widoku autostopowiczów i kiedy ich widzą, myślą o nich jak o złodziejach lub jakimś zagrożeniu. Oczywiście, to tylko moje spostrzeżenie i moje doświadczenie, więc miej na uwadze, że Twoje może być zupełnie inne.
I na koniec mamy przypadek Argentyny. Nie łapałem dużo stopa w Argentynie, tylko z jednej małej wioski do drugiej, więc odległość wynosiła maksymalnie około 50 km, ale czas oczekiwania był bardzo długi, około 2 godzin. I, szczerze mówiąc, naprawdę byłem zaskoczony, ponieważ myślałem, że Argentyńczycy są bardzo otwarci i że łapanie autostopem tambędzie jak bułka z masłem, ale wcale tak nie było. Pytałem osoby, które się zatrzymały, dlaczego tak jest, i niektórzy z nich odpowiedzieli, że byłem pierwszym autostopowiczem, jakiego kiedykolwiek widzieli. Więc, jak widać, łapanie autostopem tam, przynajmniej w miejscach, które odwiedziłem, nie jest uważane za coś powszechnego.
A więc, jak obecnie wygląda sytuacja z autostopem? Trudno udzielić jednoznacznej odpowiedzi, ponieważ zależy to od wielu czynników, takich jak region, lokalna kultura czy warunki społeczno-ekonomiczne. W krajach takich jak Islandia czy Norwegia podróżowanie autostopem może być stosunkowo łatwe dzięki dobrej infrastrukturze i przyjaznemu nastawieniu do podróżników. Na przykład w Islandii główna droga okrążająca wyspę sprawia, że podróżowanie autostopem jest prostsze.W przeciwieństwie do tego, w takich miejscach jak Urugwaj, Argentyna czy nawet Hiszpania, podróżowanie autostopem może być znacznie trudniejsze, tak jak wyjaśniłem to wcześniej.
Gdy myślimy o popularności autostopu, nie powinniśmy rozważać tylko kierowców, ale także osoby, które decydują się go praktykować. Uważam, że dzisiaj autostop stracił część swojego uroku dla tych, którzy cenią sobie bezpieczeństwo. Ta troska o bezpieczeństwo, rosnąca dostępność bardziej zaufanych środków transportu i postrzegane ryzyko spowodowały, że mniej osób decyduje się na łapanie stopa.
A więc jaka przyszłość czeka autostop? Jak w prawie wszystkich aspektach życia, rzeczy się zmieniają. I to może być również przypadek autostopu, w którym za kilka lat możemy być świadkami jego odrodzenia. Wydaje się, że trzeba będzie poczekać i zobaczyć, jak rzeczy się rozwiną.
Dobrze, studencie, dotarliśmy do końca tego odcinka. Bardzo dziękuję za wysłuchanie i, jak zawsze, do zobaczenia w przyszły czwartek
Na razie!
Z kodem DAMIAN10masz 10% zniżki na wszystkie produkty MATE 🧉