W drugim odcinku serii otwieram się dla Was i opowiadam Wam o moich doświadczeniach w nauce języków obcych, lecz przede wszystkim o wyzwaniach, które napotkałem podczas ich nauki. Mam szczerą nadzieję, że moja historia zainspiruje Cię jeszcze bardziej do nauki języków obcych.
¡Hola! Cześć! Hello! Bonjour! y Goeiedag!
Una semana más conmigo y, bueno, una forma específica de saludarte, ya que hoy estamos hablando de idiomas. Más concretamente, quiero compartir mi historia, mi experiencia en el aprendizaje de idiomas extranjeros, cómo los aprendí, cuáles fueron mis métodos y cuáles fueron los mayores desafíos que enfrenté. Espero que te ayude y te anime a mejorar tu español.
Antes de empezar, quiero recordarte que puedes acceder a la transcripción de este episodio en español, y también a la traducción al polaco junto con una lista de vocabulario que utilizo en este episodio y las flashcards también. Todo está disponible en mi página web: www.damianmundoespanol.pl
Soy polaco, como probablemente ya sepas, y el polaco es mi lengua materna. Crecí en Gdańsk y fui a la escuela primaria y secundaria allí, así que es natural que hable este idioma con fluidez y me sienta cómodo usándolo.
Pero en realidad, siempre he sentido una atracción hacia los idiomas. Siempre me han parecido como una puerta a nuevas culturas. Y por eso, empecé a aprender inglés. Creo que tenía alrededor de 10 años cuando tuve mis primeras clases de inglés en la escuela, pero no fueron muy buenas. Los métodos en la escuela no eran buenos, la profesora no nos motivaba para nada, nos enfocábamos demasiado en la gramática y, la verdad es que lo odiaba. No pude hablarlo hasta que tuve aproximadamente los 15 años. Fue en ese momento cuando empecé a ver „Friends”, una serie estadounidense, y ahí fue cuando todo cambió. Recuerdo perfectamente que me compré los CDs de las 10 temporadas y los veía todos los días. La
verdad es que me enganché mucho con esta serie. Era divertida y el lenguaje que usaban era fácil de entender, así que si estás aprendiendo inglés, creo que ver “Friends” es una excelente manera de hacerlo. También me compré un cuaderno y tomaba notas mientras veía la serie. Y todo el tiempo revisaba el nuevo vocabulario. Con el tiempo fui mejorando cada vez más.
Pero fue a los 17 años cuando realmente llegué a mi punto máximo. Ahí es cuando empecé el programa de bachillerato internacional, que se conoce como international baccalaureate en inglés o program matury międzynarodowej en polaco, y pasé prácticamente todo el instituto estudiando en inglés. Rápidamente, ese idioma se volvió familiar para mí, naturalmente, porque lo practicaba todos los días en la escuela durante 6-7 horas. Aprendí mucho vocabulario técnico, ya que tenía biología, geografía y matemáticas en inglés. Y hasta el día de hoy, conozco algunas palabras técnicas en inglés y no en polaco, lo cual es interesante. En resumen, como lo ves, aprender inglés fue para mí una inmersión total en el idioma.
Durante mi programa de Bachillerato Internacional, tuve que elegir una lengua extranjera. Elegí el francés porque realmente me gustaba cómo sonaba este idioma y quería probar algo nuevo, ya que no conocía ninguna palabra en francés. Fueron dos años de clases, bastante intensas, en un grupo muy pequeño de 6 o 7 estudiantes. Sin embargo, hubo un problema. La profesora y yo no nos llevábamos bien. Y hasta el día de hoy, no entiendo por qué. Tal vez era porque quería aprovechar al máximo la clase y siempre hacía muchas preguntas, lo cual ella consideraba un poco arrogante, ¿quizás? No sé. En fin, no nos llevábamos bien. Los demás estudiantes en mi clase no estaban tan interesados en aprender francés, así que éramos uno o dos los que realmente estudiábamos en casa y siempre estábamos preparados. Por alguna razón, a ella no le gustaba eso. Así que, después de graduarme de la escuela secundaria, dejé de aprender francés porque me sentí algo desanimado, por la profesora, supongo.
Después, en agosto de 2019, me mudé a los Países Bajos para comenzar mis estudios en ciencias políticas. Y el día que llegué, me di cuenta de que la comunidad de estudiantes era muy internacional. Había personas de toda Europa, pero también de Estados Unidos, Canadá y China. Todos hablaban inglés con fluidez, todas las clases eran en inglés, así que naturalmente era el idioma en el que más me comunicaba. Y por eso, realmente no sentí la necesidad de aprender holandes hasta el verano de 2020, cuando busqué un trabajo de verano. Una amiga mía empezó a trabajar como barista en un lugar genial, que era un restaurante de surf en la playa. Si alguna vez visitas La Haya, deberías pasarte por Hart Beach, es un lugar muy chulo.
Y bueno pensé, ¿por qué no? Así que empecé a trabajar allí a tiempo completo. Me gustaba mucho ese lugar, y quería probar ser camarero; sin embargo, había un problema. No hablaba holandes y era necesario para tomar pedidos, entre otras cosas. Así que empecé a aprender holandes por mi cuenta, viendo videos, escuchando a mis amigos neerlandeses tener conversaciones, intentando hablar con ellos. Y después de 6 meses, le pregunté a mi jefe si podía intentar ser camarero. Al principio, no le gustó la idea porque nunca antes habían tenido un camarero internacional, pero al final me dio una oportunidad. Así que empecé a trabajar como camarero, tomaba pedidos en holandes y luego realmente vi cómo mejoraba rápidamente mi holandes, ya que me veía obligado a hablarlo a diario. Continué trabajando allí como camarero durante los siguientes 2 años y para cuando me gradué y me mudé de los Países Bajos, ya podía comunicarme bastante bien en holandes.
En mi segundo año de universidad, en 2020, decidí tomar clases de español. Y la verdad es que fue solo entonces cuando comencé a aprender este idioma. Hace poco más de 4 años. Bueno, en realidad, menos, porque tomé clases en septiembre de 2020. Hace tres años y medio. Wow! Poco tiempo, me doy cuenta ahora. Así que, tomé tres cursos de español, desde principiante hasta intermedio y avanzado. Y mis profesores fueron increíbles. En serio, mujeres increíbles. Primero, tuve una profesora de Argentina, Blanca, que realmente me inspiró a aprender este idioma. Luego, mis siguientes dos cursos fueron con María, una profesora de España. Y, para ser completamente honesto, quedé enamorado de la manera en que se llevaban a cabo las clases. Eran interactivas, había muchas conversaciones, las profesoras siempre estaban preparadas y felices de responder mis preguntas. Simplemente genial.
La verdad es que estoy aquí hoy, conversando contigo y hablando español con fluidez gracias a estas dos mujeres. Realmente encendieron algo en mí, me impulsaron a aprender este idioma. Así que, aunque es poco probable que escuchen esto, les doy muchas gracias, Blanca y María.
En el año 2022, terminé mis estudios y tuve una pequeña crisis existencial, ya que no sabía exactamente qué hacer a continuación. No sabía si regresar a Polonia y hacer una maestría, o simplemente no estudiar nada, dejar todo y viajar por el mundo. Al fin y al cabo, elegí mudarme a Bruselas porque encontré una universidad que cumplía con mis expectativas y también me interesaban las instituciones de la Unión Europea y las oportunidades laborales allí. Saber holandes y francés en ese momento me ayudó mucho, porque en Bruselas esos dos idiomas son oficiales. En septiembre de 2022 comencé mis estudios, y un año después empecé a
trabajar en Comisión Europea. Principalmente trabajé en inglés, pero dado que Bruselas es una ciudad multilingüe, hablaba también inglés, francés y holandes a diario, ya fuera en la tienda, en la estación, etc. De nuevo, aprender el idioma fue muy natural para mí. Lo escuchaba en las calles, en el metro, en todas partes.
Todo eso suena emocionante, ¿verdad? Si realmente miro hacia atrás en el tiempo, debo decir que no siempre fue tan fácil. La verdad es que con cada idioma me encontré con algunos retos, algunos desafíos. Pero eventualmente encontré formas de superarlos, y me gustaría hablar sobre esto ahora.
Empezamos con el inglés. Fue un poco desafiante para mí. Voy a ser sincero, realmente fue desafiante. Creo que el mayor problema fue que, al principio de mi aprendizaje, me sentía, cómo decirlo…, un poco distante. Era muy joven, pero en ese momento además no tenía un teléfono inteligente, ni una computadora portátil; las redes sociales no existían como las conocemos hoy en día, no eran tan populares y no había tantos recursos que cumplieran con mis expectativas. Hoy, tenemos muchas plataformas y podemos aprender fácilmente un idioma, como lo estás haciendo ahora conmigo. Pero en aquel entonces, hace 15 años, la realidad era un poco diferente. Para mí, el mayor reto fue encontrar un buen método. Y bueno, descubrí 'Friends’, como ya mencioné antes, y así fue como empezó todo.
Con el francés, se trató de falta de motivación. Cuando lo estaba aprendiendo, sabía que me mudaría a los Países Bajos, así que me hacía la pregunta con frecuencia: ¿Realmente lo voy a usar? ¿Para qué molestarme en aprenderlo de todos modos? Así que si, en ese momento me faltaba motivación. Y también una historia de la profesora, si lo recuerdas.
Con el holandes, bueno eso fue un jodido desafío. Disculpa la expresión, pero vaya. Realmente tuve muchas dificultades aprendiendo holandes. Encontré la pronunciación muy difícil. En holandes, el sonido de la 'g’ es muy difícil para los extranjeros. Ahora creo que lo domino, pero fue bastante difícil. Por ejemplo, vivía en un barrio que era muy difícil de pronunciar, Scheveningen; ahora lo digo correctamente, pero al principio la gente me miraba como si estuviera hablando en un idioma inventado jajaja, en serio, lo juro. Otro desafío fue la gramática. El holandes es muy similar al alemán, en una oración, a veces los verbos están al final y supongo que a mi cerebro no le gustaba mucho eso.
Y por último, el español. Debo admitir que con el español no enfrenté mayores desafíos. Tal vez sea porque ya había aprendido muchos otros idiomas antes, así que de alguna manera fue más fácil para mi cerebro aprender nuevas estructuras. Pero si me pongo a pensar, creo que el mayor obstáculo fue no haber practicado mucho con hablantes nativos. Cuando vivía en los Países Bajos, las únicas personas con quienes hablaba español eran mis profesores. Esto está cambiando ahora, ya que estoy viviendo en Argentina, un país hispanohablante, pero si, la falta de práctica con nativos fue un reto.
Así que, como puedes ver, cada idioma es único a su manera y los desafíos que enfrentaremos al aprenderlos son muy personales. Es importante enfrentarlos de todas formas y alcanzar tus objetivos, tal como tenías previsto en un principio. Porque cuando comienzas a hablarlo… Bueno, ahí es cuando comienza la magia.
Con esto, llegamos al final del episodio. Espero que lo hayas disfrutado. Tengo una pequeña sorpresa para ti. Mañana a las 9 de la mañana compartiré información importante en mi Instagram, así que recuerda revisarlo.
La próxima semana hablaremos sobre inteligencia artificial y trataremos de responder a la pregunta de si es nuestro verdadero amigo o una amenaza.
Nos vemos el próximo jueves. Chau chau!
¡Hola! Cześć! Hello! Bonjour! y Goeiedag!
Kolejny tydzień ze mną i dzisiaj chciałbym przywitać Cię w szczególny sposób, ponieważ rozmawiamy o językach. Konkretnie chciałbym podzielić się moją historią, moim doświadczeniem w nauce języków obcych, jak je opanowałem, jakie były moje metody i największe wyzwania, których doświadczyłem. Mam nadzieję, że to Ci pomoże i zmotywuje do poprawy swojego hiszpańskiego.
Zanim zaczniemy, chciałbym Ci przypomnieć, że możesz uzyskać dostęp do transkrypcji tego odcinka po hiszpańsku, a także tłumaczenia w języku polskim wraz z listą słownictwa, którego używam w tym odcinku oraz również fiszki. Wszystko dostępne na mojej stronie internetowej:
Jestem Polakiem, co już zapewne wiesz, i polski jest moim językiem ojczystym. Wychowałem się w Gdańsku i chodziłem tam do szkoły podstawowej i gimnazjum, a więc naturalne jest to, że posługuję się tym językiem płynnie i czuję się komfortowo używając go.
Ale tak naprawdę zawsze czułem fascynację językami. Zawsze postrzegałem (też: wydawały mi się) je jako furtkę do nowych kultur. I dlatego zacząłem uczyć się angielskiego. Myślę, że miałem około 10 lat, gdy miałem pierwsze lekcje angielskiego w szkole, ale nie były one zbyt dobre. Metody w szkole nie były dobre, nauczycielka w ogóle nas nie motywowała, skupialiśmy się za bardzo na gramatyce i szczerze mówiąc, nienawidziłem tego. Nie potrafiłem mówić po angielsku aż do około 15. roku życia. To wtedy zacząłem oglądać „Przyjaciół”, amerykański serial, i to właśnie wtedy wszystko się zmieniło. Doskonale pamiętam, że kupiłem CD z 10 sezonami i oglądałem je codziennie. Prawda jest taka, że bardzo wciągnąłem się w ten serial. Był zabawny, a używany język był łatwy do zrozumienia, więc jeśli uczysz się angielskiego, myślę, że “Przyjaciele” to doskonały sposób na naukę. Kupiłem także zeszyt i robiłem w nim notatki podczas oglądania serialu. Cały czas powtarzałem nowe słownictwo i z upływem czasu widziałem poprawę.
Ale myślę, że punktem kulminacyjnym był okres, gdy miałem 17 lat. Rozpocząłem wtedy program matury międzynarodowej, znany po angielsku jako international baccalaureate, gdzie praktycznie przez cały okres liceum uczyłem się po angielsku. Szybko ten język stał się dla mnie znajomy, naturalnie, ponieważ praktykowałem go codziennie w szkole przez 6-7 godzin. Nauczyłem się wielu terminów technicznych, ponieważ miałem biologię, geografię i matematykę po angielsku. Do dziś znam kilka technicznych pojęć w języku angielskim, a nie polskim, co jest interesujące. Podsumowując, jak widzisz, nauka angielskiego była dla mnie pełnym zanurzeniem w języku.
Podczas mojego programu matury międzynarodowej, musiałem wybrać język obcy. Wybrałem francuski, ponieważ naprawdę podobał mi się jego wydźwięk i chciałem spróbować czegoś nowego, ponieważ nie znałem żadnego słowa po francusku. To były dwa lata dość intensywnych zajęć, w bardzo małej grupie 6 lub 7 uczniów. Jednakże pojawił się problem. Nie dogadywaliśmy się z nauczycielką. I do dzisiaj tak naprawdę nie wiem dlaczego. Myślę, że chciałem w pełni wykorzystać zajęcia i zawsze zadawałem wiele pytań, a ona uważała to za lekko aroganckie, może? Nie wiem. W każdym bądź razie, nie dogadywaliśmy się. Pozostali uczniowie z mojej klasie nie byli zbyt zainteresowani nauką francuskiego, więc byłem jednym, z tych którzy naprawdę się uczyli w domu i zawsze byli przygotowani na zajęcia. Z jakiegoś powodu nie przypadło je to do gustu. Więc po ukończeniu liceum przestałem uczyć się francuskiego, bo czułem się trochę zniechęcony, przypuszczam, że w głównej mierze właśnie przez nauczycielkę.
Potem, w sierpniu 2019 roku, przeprowadziłem się do Holandii, aby rozpocząć studia politologiczne. W dniu, kiedy przyjechałem, zdałem sobie sprawę, że społeczność studencka była bardzo międzynarodowa. Były tam osoby z całej Europy, ale także ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, czy Chin. Wszyscy płynnie mówili po angielsku, wszystkie zajęcia były prowadzone w tym języku, więc naturalne było to, że był to język, w którym najwięcej się komunikowałem. Dlatego naprawdę nie czułem potrzeby nauki holenderskiego aż do lata 2020 roku, gdy szukałem pracy sezonowej. Moja koleżanka zaczęła pracować jako baristka w takim fajnym miejscu – to był surferski bar na plaży. Jeśli kiedykolwiek odwiedzisz Hagę, powinieneś/powinnaś wstąpić do Hart Beach, to naprawdę fajne miejsce.
No cóż, pomyślałem, dlaczego nie? Zacząłem więc pracę na pełen etat u boku mojej koleżanki. Bardzo mi podobało to miejsce, ale chciałem spróbować swoich sił jako kelner. Jednakże pojawił
się problem. Nie mówiłem po holendersku, co było konieczne do przyjmowania zamówień i nie tylko. Zacząłem więc uczyć się niderlandzkiego na własną rękę, oglądając filmy, słuchając rozmów moich holenderskich znajomych, próbując z nimi rozmawiać, itd. Po 6 miesiącach zapytałem szefa czy mógłbym spróbować pracy jako kelner. Na początku nie spodobało mu się to, ponieważ nigdy wcześniej nie mieli międzynarodowego kelnera, ale ostatecznie dał mi szansę. Zacząłem więc pracować jako kelner, przyjmując zamówienia po holendersku, i zobaczyłem, jak szybko poprawiał się mój holenderski, ponieważ naturalnie codziennie musiałem się nim posługiwać. Kontynuowałem tam pracę jako kelner przez kolejne 2 lata, i gdy ukończyłem studia i wyprowadziłem się z Holandii, już całkiem nieźle komunikowałem się po holendersku.
Na drugim roku studiów, w 2020 roku, zdecydowałem się zapisać na lekcje hiszpańskiego. Szczerze mówiąc, tak, to właśnie wtedy zacząłem uczyć się tego języka. To było trochę ponad 4 lata temu. Cóż, właściwie mniej, bo rozpocząłem zajęcia we wrześniu 2020 roku. Trzy i pół roku temu. Wow! Nie tak dawno temu, teraz sobie zdaję sprawę. A więc, ukończyłem trzy kursy hiszpańskiego, od poziomu początkującego do zaawansowanego. I moi nauczyciele byli niesamowici. Na początku miałem nauczycielkę z Argentyny, Blancę, która naprawdę zainspirowała mnie do nauki tego języka. Następnie moje kolejne dwa kursy były prowadzone przez Maríę, nauczycielkę z Hiszpanii. I szczerze mówiąc, zakochałem się w tym, jak przebiegały zajęcia. Były interaktywne, pełne rozmów, nauczyciele zawsze byli przygotowani i z radością odpowiadali na moje pytania. Po prostu świetnie.
Prawda jest taka, że jestem dzisiaj tutaj, rozmawiając z Tobą i płynnie posługując się językiem hiszpańskim, dzięki tym dwóm kobietom. One naprawdę we mnie coś rozapaliły i zmotywowały do nauki tego języka. Tak więc, chociaż jest mało prawdopodobne, że mnie teraz słuchają, chciałbym im serdecznie podziękować, Blance i Marii.
W roku 2022 ukończyłem moje studia i doświadczyłem lekkiego kryzysu egzystencjalnego, ponieważ nie wiedziałem dokładnie, co następnie robić. Nie byłem pewien, czy wrócić do Polski na magisterkę, czy po prostu nie studiować w ogóle, zostawić wszystko i podróżować po świecie. Ostatecznie zdecydowałem przeprowadzić się do Brukseli. Znalazłem dobrą uczelnię, która spełniała moje oczekiwania, i interesowały mnie instytucje Unii Europejskiej oraz możliwość pracy tam, więc ostatecznie wybrałem Brukselę. Znajomość holenderskiego i francuskiego bardzo mi pomogła, gdyż są to dwa języki urzędowe w Brukseli. We wrześniu
2022 roku rozpocząłem studia, a rok później zacząłem pracę w Komisji Europejskiej. Głównie pracowałem w języku angielskim, ale ponieważ Bruksela to miasto wielojęzyczne, codziennie rozmawiałem po angielsku, francusku i niderlandzku, czy to w sklepie, na stacji, itp. Znowu było to bardzo naturalne przyswajanie języka. Słuchałem go na ulicach, w metrze, itp.
To wszystko brzmi ekscytująco, prawda? Jeśli naprawdę spojrzę wstecz, muszę przyznać, że nie zawsze było tak łatwo. Faktem jest, że przy każdym języku napotkałem pewne wyzwania, pewne trudności. Jednak w końcu udało mi się je pokonać, i teraz chciałbym Ci o tym opowiedzieć.
Zaczynamy od angielskiego. Było to trochę wyzwaniem dla mnie. Będę szczery, naprawdę było to trudne. Myślę, że największym problemem było to, że na początku nauki języka czułem się, jak to mówimy, trochę oderwany. Byłem także bardzo młody, ale wtedy nie miałem smartfona ani laptopa; media społecznościowe nie istniały tak, jak je znamy dzisiaj, nie były tak popularne, i nie było tylu zasobów, które spełniałyby moje oczekiwania. Dziś mamy wiele platform i możemy łatwo nauczyć się języka, tak jak Ty robisz to teraz ze mną. Ale wtedy, 15 lat temu, rzeczywistość była trochę inna. Dla mnie największym wyzwaniem było znalezienie dobrej metody. I odkryłem 'Przyjaciół’, jak już wcześniej wspomniałem, i tak się to wszystko zaczęło.
Z francuskim chodziło o brak motywacji. Kiedy się go uczyłem, wiedziałem, że przeprowadzę się do Holandii, więc często zadawałem sobie pytanie: Czy naprawdę będę go używać? Po co w ogóle męczyć się, żeby się go nauczyć? A więc, wtedy brakowało mi motywacji. No i też ta historia z nauczycielką, jeśli pamiętasz.
Z holenderskim, no cóż, było to cholernie spore wyzwanie. Przepraszam za wyrażenie, ale no cóż. Naprawdę miałem wiele trudności ucząc się holenderskiego. Uważałem wymowę za bardzo trudną. W holenderskim dźwięk 'g’ jest bardzo trudny dla obcokrajowców. Teraz uważam, że to opanowałem, ale było to dość trudne. Na przykład, mieszkałem w dzielnicy, która było bardzo trudna w wymawianiu, Scheveningen; teraz mówię to poprawnie, ale na początku ludzie patrzyli na mnie, jakbym mówił wymyślonym językiem, hahaha, serio, przyrzekam. Innym wyzwaniem była gramatyka. Holenderski jest bardzo podobny do niemieckiego, czasem w zdaniu czasowniki są na końcu zdania, i podejrzewam, że mojemu mózgowi niezbyt to odpowiadało.
I na koniec, hiszpański. Muszę przyznać, że z hiszpańskim nie miałem większych trudności. Być może dlatego, że już nauczyłem się wielu innych wcześniej, więc jakoś łatwiej było mojemu mózgowi uczyć się nowych struktur. Ale jeśli dobrze się nad tym zastanowię, to myślę, że największym wyzwaniem było to, że nie miałem zbyt wielu okazji do praktyki z native speakerami. Kiedy mieszkałem w Holandii, jedynymi osobami, z którymi rozmawiałem po hiszpańsku, byli moi nauczyciele. Teraz to się zmienia, ponieważ mieszkam w Argentynie, kraju hiszpańskojęzycznym, ale przypuszczam, że brak interakcji z native speakerami był pewnym wyzwaniem.
Jak widzisz, każdy język jest wyjątkowy na swój sposób, a wyzwania, które napotykamy ucząc się ich, są bardzo osobiste. Ważne jest, aby mimo wszystko stawić im czoła i osiągnąć swoje cele, tak jak planowałeś/aś od początku. Bo kiedy zaczynasz mówić… No cóż, wtedy zaczyna się magia.
Na tym właśnie kończymy ten odcinek. Mam nadzieję, że Ci się podobało. Mam dla Ciebie małą niespodziankę. Jutro o 9 rano podzielę się ważną informacją na moim Instagramie, więc pamiętaj aby go obczaić.
W przyszłym tygodniu będziemy rozmawiać o sztucznej inteligencji i spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, czy jest ona naszym prawdziwym przyjacielem, czy też wrogiem.
Do usłyszenia w przyszły czwartek. Na razie!
¡Hola! Cześć! Hello! Bonjour! y Goeiedag!
Una semana más conmigo y, bueno, una forma específica de saludarte, ya que hoy estamos hablando de idiomas. Más concretamente, quiero compartir mi historia, mi experiencia en el aprendizaje de idiomas extranjeros, cómo los aprendí, cuáles fueron mis métodos y cuáles fueron los mayores desafíos que enfrenté. Espero que te ayude y te anime a mejorar tu español.
Antes de empezar, quiero recordarte que puedes acceder a la transcripción de este episodio en español, y también a la traducción al polaco junto con una lista de vocabulario que utilizo en este episodio y las flashcards también. Todo está disponible en mi página web: www.damianmundoespanol.pl
Soy polaco, como probablemente ya sepas, y el polaco es mi lengua materna. Crecí en Gdańsk y fui a la escuela primaria y secundaria allí, así que es natural que hable este idioma con fluidez y me sienta cómodo usándolo.
Pero en realidad, siempre he sentido una atracción hacia los idiomas. Siempre me han parecido como una puerta a nuevas culturas. Y por eso, empecé a aprender inglés. Creo que tenía alrededor de 10 años cuando tuve mis primeras clases de inglés en la escuela, pero no fueron muy buenas. Los métodos en la escuela no eran buenos, la profesora no nos motivaba para nada, nos enfocábamos demasiado en la gramática y, la verdad es que lo odiaba. No pude hablarlo hasta que tuve aproximadamente los 15 años. Fue en ese momento cuando empecé a ver „Friends”, una serie estadounidense, y ahí fue cuando todo cambió. Recuerdo perfectamente que me compré los CDs de las 10 temporadas y los veía todos los días. La
verdad es que me enganché mucho con esta serie. Era divertida y el lenguaje que usaban era fácil de entender, así que si estás aprendiendo inglés, creo que ver “Friends” es una excelente manera de hacerlo. También me compré un cuaderno y tomaba notas mientras veía la serie. Y todo el tiempo revisaba el nuevo vocabulario. Con el tiempo fui mejorando cada vez más.
Pero fue a los 17 años cuando realmente llegué a mi punto máximo. Ahí es cuando empecé el programa de bachillerato internacional, que se conoce como international baccalaureate en inglés o program matury międzynarodowej en polaco, y pasé prácticamente todo el instituto estudiando en inglés. Rápidamente, ese idioma se volvió familiar para mí, naturalmente, porque lo practicaba todos los días en la escuela durante 6-7 horas. Aprendí mucho vocabulario técnico, ya que tenía biología, geografía y matemáticas en inglés. Y hasta el día de hoy, conozco algunas palabras técnicas en inglés y no en polaco, lo cual es interesante. En resumen, como lo ves, aprender inglés fue para mí una inmersión total en el idioma.
Durante mi programa de Bachillerato Internacional, tuve que elegir una lengua extranjera. Elegí el francés porque realmente me gustaba cómo sonaba este idioma y quería probar algo nuevo, ya que no conocía ninguna palabra en francés. Fueron dos años de clases, bastante intensas, en un grupo muy pequeño de 6 o 7 estudiantes. Sin embargo, hubo un problema. La profesora y yo no nos llevábamos bien. Y hasta el día de hoy, no entiendo por qué. Tal vez era porque quería aprovechar al máximo la clase y siempre hacía muchas preguntas, lo cual ella consideraba un poco arrogante, ¿quizás? No sé. En fin, no nos llevábamos bien. Los demás estudiantes en mi clase no estaban tan interesados en aprender francés, así que éramos uno o dos los que realmente estudiábamos en casa y siempre estábamos preparados. Por alguna razón, a ella no le gustaba eso. Así que, después de graduarme de la escuela secundaria, dejé de aprender francés porque me sentí algo desanimado, por la profesora, supongo.
Después, en agosto de 2019, me mudé a los Países Bajos para comenzar mis estudios en ciencias políticas. Y el día que llegué, me di cuenta de que la comunidad de estudiantes era muy internacional. Había personas de toda Europa, pero también de Estados Unidos, Canadá y China. Todos hablaban inglés con fluidez, todas las clases eran en inglés, así que naturalmente era el idioma en el que más me comunicaba. Y por eso, realmente no sentí la necesidad de aprender holandes hasta el verano de 2020, cuando busqué un trabajo de verano. Una amiga mía empezó a trabajar como barista en un lugar genial, que era un restaurante de surf en la playa. Si alguna vez visitas La Haya, deberías pasarte por Hart Beach, es un lugar muy chulo.
Y bueno pensé, ¿por qué no? Así que empecé a trabajar allí a tiempo completo. Me gustaba mucho ese lugar, y quería probar ser camarero; sin embargo, había un problema. No hablaba holandes y era necesario para tomar pedidos, entre otras cosas. Así que empecé a aprender holandes por mi cuenta, viendo videos, escuchando a mis amigos neerlandeses tener conversaciones, intentando hablar con ellos. Y después de 6 meses, le pregunté a mi jefe si podía intentar ser camarero. Al principio, no le gustó la idea porque nunca antes habían tenido un camarero internacional, pero al final me dio una oportunidad. Así que empecé a trabajar como camarero, tomaba pedidos en holandes y luego realmente vi cómo mejoraba rápidamente mi holandes, ya que me veía obligado a hablarlo a diario. Continué trabajando allí como camarero durante los siguientes 2 años y para cuando me gradué y me mudé de los Países Bajos, ya podía comunicarme bastante bien en holandes.
En mi segundo año de universidad, en 2020, decidí tomar clases de español. Y la verdad es que fue solo entonces cuando comencé a aprender este idioma. Hace poco más de 4 años. Bueno, en realidad, menos, porque tomé clases en septiembre de 2020. Hace tres años y medio. Wow! Poco tiempo, me doy cuenta ahora. Así que, tomé tres cursos de español, desde principiante hasta intermedio y avanzado. Y mis profesores fueron increíbles. En serio, mujeres increíbles. Primero, tuve una profesora de Argentina, Blanca, que realmente me inspiró a aprender este idioma. Luego, mis siguientes dos cursos fueron con María, una profesora de España. Y, para ser completamente honesto, quedé enamorado de la manera en que se llevaban a cabo las clases. Eran interactivas, había muchas conversaciones, las profesoras siempre estaban preparadas y felices de responder mis preguntas. Simplemente genial.
La verdad es que estoy aquí hoy, conversando contigo y hablando español con fluidez gracias a estas dos mujeres. Realmente encendieron algo en mí, me impulsaron a aprender este idioma. Así que, aunque es poco probable que escuchen esto, les doy muchas gracias, Blanca y María.
En el año 2022, terminé mis estudios y tuve una pequeña crisis existencial, ya que no sabía exactamente qué hacer a continuación. No sabía si regresar a Polonia y hacer una maestría, o simplemente no estudiar nada, dejar todo y viajar por el mundo. Al fin y al cabo, elegí mudarme a Bruselas porque encontré una universidad que cumplía con mis expectativas y también me interesaban las instituciones de la Unión Europea y las oportunidades laborales allí. Saber holandes y francés en ese momento me ayudó mucho, porque en Bruselas esos dos idiomas son oficiales. En septiembre de 2022 comencé mis estudios, y un año después empecé a
trabajar en Comisión Europea. Principalmente trabajé en inglés, pero dado que Bruselas es una ciudad multilingüe, hablaba también inglés, francés y holandes a diario, ya fuera en la tienda, en la estación, etc. De nuevo, aprender el idioma fue muy natural para mí. Lo escuchaba en las calles, en el metro, en todas partes.
Todo eso suena emocionante, ¿verdad? Si realmente miro hacia atrás en el tiempo, debo decir que no siempre fue tan fácil. La verdad es que con cada idioma me encontré con algunos retos, algunos desafíos. Pero eventualmente encontré formas de superarlos, y me gustaría hablar sobre esto ahora.
Empezamos con el inglés. Fue un poco desafiante para mí. Voy a ser sincero, realmente fue desafiante. Creo que el mayor problema fue que, al principio de mi aprendizaje, me sentía, cómo decirlo…, un poco distante. Era muy joven, pero en ese momento además no tenía un teléfono inteligente, ni una computadora portátil; las redes sociales no existían como las conocemos hoy en día, no eran tan populares y no había tantos recursos que cumplieran con mis expectativas. Hoy, tenemos muchas plataformas y podemos aprender fácilmente un idioma, como lo estás haciendo ahora conmigo. Pero en aquel entonces, hace 15 años, la realidad era un poco diferente. Para mí, el mayor reto fue encontrar un buen método. Y bueno, descubrí 'Friends’, como ya mencioné antes, y así fue como empezó todo.
Con el francés, se trató de falta de motivación. Cuando lo estaba aprendiendo, sabía que me mudaría a los Países Bajos, así que me hacía la pregunta con frecuencia: ¿Realmente lo voy a usar? ¿Para qué molestarme en aprenderlo de todos modos? Así que si, en ese momento me faltaba motivación. Y también una historia de la profesora, si lo recuerdas.
Con el holandes, bueno eso fue un jodido desafío. Disculpa la expresión, pero vaya. Realmente tuve muchas dificultades aprendiendo holandes. Encontré la pronunciación muy difícil. En holandes, el sonido de la 'g’ es muy difícil para los extranjeros. Ahora creo que lo domino, pero fue bastante difícil. Por ejemplo, vivía en un barrio que era muy difícil de pronunciar, Scheveningen; ahora lo digo correctamente, pero al principio la gente me miraba como si estuviera hablando en un idioma inventado jajaja, en serio, lo juro. Otro desafío fue la gramática. El holandes es muy similar al alemán, en una oración, a veces los verbos están al final y supongo que a mi cerebro no le gustaba mucho eso.
Y por último, el español. Debo admitir que con el español no enfrenté mayores desafíos. Tal vez sea porque ya había aprendido muchos otros idiomas antes, así que de alguna manera fue más fácil para mi cerebro aprender nuevas estructuras. Pero si me pongo a pensar, creo que el mayor obstáculo fue no haber practicado mucho con hablantes nativos. Cuando vivía en los Países Bajos, las únicas personas con quienes hablaba español eran mis profesores. Esto está cambiando ahora, ya que estoy viviendo en Argentina, un país hispanohablante, pero si, la falta de práctica con nativos fue un reto.
Así que, como puedes ver, cada idioma es único a su manera y los desafíos que enfrentaremos al aprenderlos son muy personales. Es importante enfrentarlos de todas formas y alcanzar tus objetivos, tal como tenías previsto en un principio. Porque cuando comienzas a hablarlo… Bueno, ahí es cuando comienza la magia.
Con esto, llegamos al final del episodio. Espero que lo hayas disfrutado. Tengo una pequeña sorpresa para ti. Mañana a las 9 de la mañana compartiré información importante en mi Instagram, así que recuerda revisarlo.
La próxima semana hablaremos sobre inteligencia artificial y trataremos de responder a la pregunta de si es nuestro verdadero amigo o una amenaza.
Nos vemos el próximo jueves. Chau chau!
¡Hola! Cześć! Hello! Bonjour! y Goeiedag!
Kolejny tydzień ze mną i dzisiaj chciałbym przywitać Cię w szczególny sposób, ponieważ rozmawiamy o językach. Konkretnie chciałbym podzielić się moją historią, moim doświadczeniem w nauce języków obcych, jak je opanowałem, jakie były moje metody i największe wyzwania, których doświadczyłem. Mam nadzieję, że to Ci pomoże i zmotywuje do poprawy swojego hiszpańskiego.
Zanim zaczniemy, chciałbym Ci przypomnieć, że możesz uzyskać dostęp do transkrypcji tego odcinka po hiszpańsku, a także tłumaczenia w języku polskim wraz z listą słownictwa, którego używam w tym odcinku oraz również fiszki. Wszystko dostępne na mojej stronie internetowej:
Jestem Polakiem, co już zapewne wiesz, i polski jest moim językiem ojczystym. Wychowałem się w Gdańsku i chodziłem tam do szkoły podstawowej i gimnazjum, a więc naturalne jest to, że posługuję się tym językiem płynnie i czuję się komfortowo używając go.
Ale tak naprawdę zawsze czułem fascynację językami. Zawsze postrzegałem (też: wydawały mi się) je jako furtkę do nowych kultur. I dlatego zacząłem uczyć się angielskiego. Myślę, że miałem około 10 lat, gdy miałem pierwsze lekcje angielskiego w szkole, ale nie były one zbyt dobre. Metody w szkole nie były dobre, nauczycielka w ogóle nas nie motywowała, skupialiśmy się za bardzo na gramatyce i szczerze mówiąc, nienawidziłem tego. Nie potrafiłem mówić po angielsku aż do około 15. roku życia. To wtedy zacząłem oglądać „Przyjaciół”, amerykański serial, i to właśnie wtedy wszystko się zmieniło. Doskonale pamiętam, że kupiłem CD z 10 sezonami i oglądałem je codziennie. Prawda jest taka, że bardzo wciągnąłem się w ten serial. Był zabawny, a używany język był łatwy do zrozumienia, więc jeśli uczysz się angielskiego, myślę, że “Przyjaciele” to doskonały sposób na naukę. Kupiłem także zeszyt i robiłem w nim notatki podczas oglądania serialu. Cały czas powtarzałem nowe słownictwo i z upływem czasu widziałem poprawę.
Ale myślę, że punktem kulminacyjnym był okres, gdy miałem 17 lat. Rozpocząłem wtedy program matury międzynarodowej, znany po angielsku jako international baccalaureate, gdzie praktycznie przez cały okres liceum uczyłem się po angielsku. Szybko ten język stał się dla mnie znajomy, naturalnie, ponieważ praktykowałem go codziennie w szkole przez 6-7 godzin. Nauczyłem się wielu terminów technicznych, ponieważ miałem biologię, geografię i matematykę po angielsku. Do dziś znam kilka technicznych pojęć w języku angielskim, a nie polskim, co jest interesujące. Podsumowując, jak widzisz, nauka angielskiego była dla mnie pełnym zanurzeniem w języku.
Podczas mojego programu matury międzynarodowej, musiałem wybrać język obcy. Wybrałem francuski, ponieważ naprawdę podobał mi się jego wydźwięk i chciałem spróbować czegoś nowego, ponieważ nie znałem żadnego słowa po francusku. To były dwa lata dość intensywnych zajęć, w bardzo małej grupie 6 lub 7 uczniów. Jednakże pojawił się problem. Nie dogadywaliśmy się z nauczycielką. I do dzisiaj tak naprawdę nie wiem dlaczego. Myślę, że chciałem w pełni wykorzystać zajęcia i zawsze zadawałem wiele pytań, a ona uważała to za lekko aroganckie, może? Nie wiem. W każdym bądź razie, nie dogadywaliśmy się. Pozostali uczniowie z mojej klasie nie byli zbyt zainteresowani nauką francuskiego, więc byłem jednym, z tych którzy naprawdę się uczyli w domu i zawsze byli przygotowani na zajęcia. Z jakiegoś powodu nie przypadło je to do gustu. Więc po ukończeniu liceum przestałem uczyć się francuskiego, bo czułem się trochę zniechęcony, przypuszczam, że w głównej mierze właśnie przez nauczycielkę.
Potem, w sierpniu 2019 roku, przeprowadziłem się do Holandii, aby rozpocząć studia politologiczne. W dniu, kiedy przyjechałem, zdałem sobie sprawę, że społeczność studencka była bardzo międzynarodowa. Były tam osoby z całej Europy, ale także ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, czy Chin. Wszyscy płynnie mówili po angielsku, wszystkie zajęcia były prowadzone w tym języku, więc naturalne było to, że był to język, w którym najwięcej się komunikowałem. Dlatego naprawdę nie czułem potrzeby nauki holenderskiego aż do lata 2020 roku, gdy szukałem pracy sezonowej. Moja koleżanka zaczęła pracować jako baristka w takim fajnym miejscu – to był surferski bar na plaży. Jeśli kiedykolwiek odwiedzisz Hagę, powinieneś/powinnaś wstąpić do Hart Beach, to naprawdę fajne miejsce.
No cóż, pomyślałem, dlaczego nie? Zacząłem więc pracę na pełen etat u boku mojej koleżanki. Bardzo mi podobało to miejsce, ale chciałem spróbować swoich sił jako kelner. Jednakże pojawił
się problem. Nie mówiłem po holendersku, co było konieczne do przyjmowania zamówień i nie tylko. Zacząłem więc uczyć się niderlandzkiego na własną rękę, oglądając filmy, słuchając rozmów moich holenderskich znajomych, próbując z nimi rozmawiać, itd. Po 6 miesiącach zapytałem szefa czy mógłbym spróbować pracy jako kelner. Na początku nie spodobało mu się to, ponieważ nigdy wcześniej nie mieli międzynarodowego kelnera, ale ostatecznie dał mi szansę. Zacząłem więc pracować jako kelner, przyjmując zamówienia po holendersku, i zobaczyłem, jak szybko poprawiał się mój holenderski, ponieważ naturalnie codziennie musiałem się nim posługiwać. Kontynuowałem tam pracę jako kelner przez kolejne 2 lata, i gdy ukończyłem studia i wyprowadziłem się z Holandii, już całkiem nieźle komunikowałem się po holendersku.
Na drugim roku studiów, w 2020 roku, zdecydowałem się zapisać na lekcje hiszpańskiego. Szczerze mówiąc, tak, to właśnie wtedy zacząłem uczyć się tego języka. To było trochę ponad 4 lata temu. Cóż, właściwie mniej, bo rozpocząłem zajęcia we wrześniu 2020 roku. Trzy i pół roku temu. Wow! Nie tak dawno temu, teraz sobie zdaję sprawę. A więc, ukończyłem trzy kursy hiszpańskiego, od poziomu początkującego do zaawansowanego. I moi nauczyciele byli niesamowici. Na początku miałem nauczycielkę z Argentyny, Blancę, która naprawdę zainspirowała mnie do nauki tego języka. Następnie moje kolejne dwa kursy były prowadzone przez Maríę, nauczycielkę z Hiszpanii. I szczerze mówiąc, zakochałem się w tym, jak przebiegały zajęcia. Były interaktywne, pełne rozmów, nauczyciele zawsze byli przygotowani i z radością odpowiadali na moje pytania. Po prostu świetnie.
Prawda jest taka, że jestem dzisiaj tutaj, rozmawiając z Tobą i płynnie posługując się językiem hiszpańskim, dzięki tym dwóm kobietom. One naprawdę we mnie coś rozapaliły i zmotywowały do nauki tego języka. Tak więc, chociaż jest mało prawdopodobne, że mnie teraz słuchają, chciałbym im serdecznie podziękować, Blance i Marii.
W roku 2022 ukończyłem moje studia i doświadczyłem lekkiego kryzysu egzystencjalnego, ponieważ nie wiedziałem dokładnie, co następnie robić. Nie byłem pewien, czy wrócić do Polski na magisterkę, czy po prostu nie studiować w ogóle, zostawić wszystko i podróżować po świecie. Ostatecznie zdecydowałem przeprowadzić się do Brukseli. Znalazłem dobrą uczelnię, która spełniała moje oczekiwania, i interesowały mnie instytucje Unii Europejskiej oraz możliwość pracy tam, więc ostatecznie wybrałem Brukselę. Znajomość holenderskiego i francuskiego bardzo mi pomogła, gdyż są to dwa języki urzędowe w Brukseli. We wrześniu
2022 roku rozpocząłem studia, a rok później zacząłem pracę w Komisji Europejskiej. Głównie pracowałem w języku angielskim, ale ponieważ Bruksela to miasto wielojęzyczne, codziennie rozmawiałem po angielsku, francusku i niderlandzku, czy to w sklepie, na stacji, itp. Znowu było to bardzo naturalne przyswajanie języka. Słuchałem go na ulicach, w metrze, itp.
To wszystko brzmi ekscytująco, prawda? Jeśli naprawdę spojrzę wstecz, muszę przyznać, że nie zawsze było tak łatwo. Faktem jest, że przy każdym języku napotkałem pewne wyzwania, pewne trudności. Jednak w końcu udało mi się je pokonać, i teraz chciałbym Ci o tym opowiedzieć.
Zaczynamy od angielskiego. Było to trochę wyzwaniem dla mnie. Będę szczery, naprawdę było to trudne. Myślę, że największym problemem było to, że na początku nauki języka czułem się, jak to mówimy, trochę oderwany. Byłem także bardzo młody, ale wtedy nie miałem smartfona ani laptopa; media społecznościowe nie istniały tak, jak je znamy dzisiaj, nie były tak popularne, i nie było tylu zasobów, które spełniałyby moje oczekiwania. Dziś mamy wiele platform i możemy łatwo nauczyć się języka, tak jak Ty robisz to teraz ze mną. Ale wtedy, 15 lat temu, rzeczywistość była trochę inna. Dla mnie największym wyzwaniem było znalezienie dobrej metody. I odkryłem 'Przyjaciół’, jak już wcześniej wspomniałem, i tak się to wszystko zaczęło.
Z francuskim chodziło o brak motywacji. Kiedy się go uczyłem, wiedziałem, że przeprowadzę się do Holandii, więc często zadawałem sobie pytanie: Czy naprawdę będę go używać? Po co w ogóle męczyć się, żeby się go nauczyć? A więc, wtedy brakowało mi motywacji. No i też ta historia z nauczycielką, jeśli pamiętasz.
Z holenderskim, no cóż, było to cholernie spore wyzwanie. Przepraszam za wyrażenie, ale no cóż. Naprawdę miałem wiele trudności ucząc się holenderskiego. Uważałem wymowę za bardzo trudną. W holenderskim dźwięk 'g’ jest bardzo trudny dla obcokrajowców. Teraz uważam, że to opanowałem, ale było to dość trudne. Na przykład, mieszkałem w dzielnicy, która było bardzo trudna w wymawianiu, Scheveningen; teraz mówię to poprawnie, ale na początku ludzie patrzyli na mnie, jakbym mówił wymyślonym językiem, hahaha, serio, przyrzekam. Innym wyzwaniem była gramatyka. Holenderski jest bardzo podobny do niemieckiego, czasem w zdaniu czasowniki są na końcu zdania, i podejrzewam, że mojemu mózgowi niezbyt to odpowiadało.
I na koniec, hiszpański. Muszę przyznać, że z hiszpańskim nie miałem większych trudności. Być może dlatego, że już nauczyłem się wielu innych wcześniej, więc jakoś łatwiej było mojemu mózgowi uczyć się nowych struktur. Ale jeśli dobrze się nad tym zastanowię, to myślę, że największym wyzwaniem było to, że nie miałem zbyt wielu okazji do praktyki z native speakerami. Kiedy mieszkałem w Holandii, jedynymi osobami, z którymi rozmawiałem po hiszpańsku, byli moi nauczyciele. Teraz to się zmienia, ponieważ mieszkam w Argentynie, kraju hiszpańskojęzycznym, ale przypuszczam, że brak interakcji z native speakerami był pewnym wyzwaniem.
Jak widzisz, każdy język jest wyjątkowy na swój sposób, a wyzwania, które napotykamy ucząc się ich, są bardzo osobiste. Ważne jest, aby mimo wszystko stawić im czoła i osiągnąć swoje cele, tak jak planowałeś/aś od początku. Bo kiedy zaczynasz mówić… No cóż, wtedy zaczyna się magia.
Na tym właśnie kończymy ten odcinek. Mam nadzieję, że Ci się podobało. Mam dla Ciebie małą niespodziankę. Jutro o 9 rano podzielę się ważną informacją na moim Instagramie, więc pamiętaj aby go obczaić.
W przyszłym tygodniu będziemy rozmawiać o sztucznej inteligencji i spróbujemy odpowiedzieć na pytanie, czy jest ona naszym prawdziwym przyjacielem, czy też wrogiem.
Do usłyszenia w przyszły czwartek. Na razie!
Z kodem DAMIAN10masz 10% zniżki na wszystkie produkty MATE 🧉