W ósmym odcinku opowiadam Wam historię las Abuelas de Plaza de Mayo. Jest to historia niezwykle odważnych kobiet, które do dzisiaj przeciwstawiają się systemowi oraz braku poniesionych przez niego konsekwencji.
Hola, estudiante. ¿Cómo estás? ¿Cómo va esta semanita?
Una semana más conmigo y, bueno como siempre, estoy muy emocionado de compartir nuevas cosas, un nuevo tema, y tener una charlacontigo. Bueno, no es exactamente una charla, es más como un monólogo, ya que soy el único que habla y tú me escuchas. Porque una charla es cuando dos personas, al menosdos personas, pueden ser más, hablan, discuten y comparten sus puntos de vista. Pero acá, solo soy yo. Bueno, por el momento. Tengo algunas ideas para traer invitados a mi podcast, pero eso será para más adelante.
Antes de empezar, como siempre, te recuerdo que tienes acceso a la transcripción de este episodio de forma gratuita en mi página web www.damianmundoespanol.pl. En español y también en polaco. Además, puedes acceder a la lista del vocabulario de este episodio y a las flashcards. Y esto puede ser especialmente útil hoy, ya que usaré un vocabulario más complejo.
Hoy hablaremos sobre un tema muy específico, ya que se trata de los eventos históricos que ocurrieronen Argentina en los años 70 y 80. Estamos hablando de Las Abuelas de Plaza de Mayo. Esta frase puede sonar un poco extraña, ¿verdad? Si alguna vez has estado en Buenos Aires, sabrás que la Plaza de Mayo es una plaza muy popular en la ciudad. Pero, ¿qué tienen que verlas abuelas conesto?
La primera vez que escuché esta frase fue hace un par de días, y luego leí un poco más sobre eso, vi algunos documentales, y pensé que podría ser un buen tema para mi podcast. Así que, hoy me gustaría compartir contigo la historia de las abuelas de Plaza de Mayo.
Y bueno, empezamos con el contexto histórico, que es muy importante en esta historia. En los años 70 y 80, Argentina experimentó grandes cambios políticos. La dictadura surgióen 1976
cuando una junta militar, liderada por el General Jorge Rafael Videla, derrocóal gobierno. Durante la dictadura, un período oscuro en la historia del país, ocurrió una represión estatal brutal que luego fue conocida bajo el nombre de ‘Guerra Sucia’. Los militares implementaron un plan para eliminar de manera ilegal y sistemática a miles de ciudadanos, llevando a cabouna política de terror estatal.
La dictadura militar dejó una cicatrizprofunda en la nación. Fue un tiempo de censura, persecución política y violencia despiadada contra aquellos que se oponían al régimen. En este contexto, muchas personas, especialmente activistas políticos, fueron secuestradasy desaparecidas. Entre las víctimas, se encontraban mujeres embarazadasque sufrieron un destino particularmente cruel.
Estas mujeres, mantenidas en condiciones inhumanas, daban a luzmientras estaban detenidas. Después de dar a luz, eran brutalmente asesinadas, y sus bebés, arrebatadosde sus brazos, eran entregados a familias que apoyaban a la dictadura. Imagina que te quitan a tus seres queridos. Y no puedes hacer nada más que gritar, viéndolos ser llevados en coches. Te sientes impotente. No hay nada que puedas hacer, porque la policía no te protegerá. Eso es lo que vivieron muchas familias argentinas. Es increíble pensar que esto ocurrió hace menos de 50 años.
En estos tiempos difíciles, las Abuelas de Plaza de Mayo surgieron como una luz de esperanza. Fue un grupo de mujeres valientes, muchas de ellas madres que habían perdido a sus hijos e hijas, unidas por un objetivo simple: encontrar a sus hijos y descubrir la verdad detrás de los crímenes ocurridos durante la dictadura.
Las Abuelas lucharoncon determinación y no se rindieron. Se enfrentaron a un gobierno muy duro. A pesar de numerosas amenazas, estas valientes mujeres se reunían en la Plaza de Mayo cada jueves durante las horas pico, cuando la ciudad estaba llena de vida. Llevaban pañuelosblancos, que significaban que querían conocer la verdad y que se hiciera justicia. Cada jueves marchaban pidiendo respuestas.
Las mujeres que protestaban eran tratadas muy mal. La policía las golpeabaen las calles y las autoridades negabanlas desapariciones, silenciando a quienes buscaban la verdad. Sin embargo, Las Abuelas perseveraron y, de hecho, lograron un gran éxito. Utilizaron una amplia gama de
métodos para identificar a los niños de los desaparecidos. Pruebas de ADN, registros médicos y la incansable búsqueda de información fueron algunas de las herramientas que emplearon en su esfuerzo constante por reunir a los niños con sus familias biológicas.
A lo largo de los años, Las Abuelas de Plaza de Mayo han logradoéxitos significativos. Han identificado y reunido a numerosos nietos con sus familias biológicas, devolviendo la identidad a aquellos que fueron robados al nacer. Hasta 2024, sus esfuerzos han dado como resultado la localización de 133 nietos. Pero la campaña aún continúa. La organización invita a las personas que no están seguras de su identidad a hacerse la prueba para obtener los resultados de su ADN y verificar si coinciden o no con sus familias. Es increíble el trabajo que estas mujeres han realizado a lo largo de los años. Increíble.
La verdad es que la lucha no ha terminado. Las abuelas todavía se reúnen todos los jueves en la Plaza de Mayo y no dejan de buscar a sus seres queridos. Ahora, las marchas de los jueves y el pañuelo blanco en la cabeza son símbolos de resistencia al autoritarismo. Además, hacen muchas otras actividades, por ejemplo tienen un sitio web y muchas organizaciones internacionales las apoyan.
En mi opinión, su historia es realmente inspiradora y recuerda la importancia de la resistencia y la búsqueda de justicia en momentos difíciles. Las Abuelas de Plaza de Mayo son como una luz de esperanza, iluminando el camino hacia el futuro donde la verdad y la justicia triunfan.
Y a ti, ¿te gustó esta historia? Espero que también haya sido inspiradora para ti.
Bueno, oyente, llegamos al final de este episodio. Gracias por escuchar, estoy muy feliz de que hayamos pasado estos 10 minutos juntos. La próxima semana es mi cumpleaños, y no lo digo para que recuerdes felicitarme, sino porque estaremos hablando sobre los cumpleaños, qué significan para nosotros, qué significan para mí. Voy a abrirme un poco y compartir mi opinión sobre los cumpleaños. Creo que te podría resultar interesante.
Como siempre, nos vemos el próximo jueves.
Chau chau!
Cześć studencie. Jak się masz? Jak mija Ci tydzień?
Kolejny tydzień ze mną, i jak zawsze, bardzo się cieszę, że mogę podzielić się nowymi rzeczami, nowym tematem i mieć z Tobą małą pogawędkę. Okej, może nie jest to dokładnie pogawędka, bardziej monolog, bo to tylko ja mówię, a Ty mnie słuchasz. Bo pogawędka jest wtedy, kiedy dwie osoby, przynajmniejdwie osoby, rozmawiają, dyskutują i dzielą się swoimi punktami widzenia. Ale tutaj, jestem tylko ja. No cóż, przynajmniej na razie. Mam kilka pomysłów, aby w przyszłości zapraszać gości do mojego podcastu, ale to na razie plany na przyszłość.
Zanim zaczniemy, jak zawsze, przypominam Ci, że masz dostęp do transkrypcji tego odcinka za darmo na mojej stronie internetowej www.damianmundoespanol.pl. Zarówno w języku hiszpańskim, jak i po polsku. Możesz również skorzystać z listy słownictwa tego odcinka i fiszek. A to może być szczególnie przydatne dzisiaj, ponieważ będę używał bardziej złożonegosłownictwa.
Dzisiaj poruszamy bardzo konkretny temat, ponieważ dotyczy on wydarzeń historycznych, które miały miejscew Argentynie w latach 70. i 80. Mówimy tutaj o Las Abuelas de Plaza de Mayo. Ta fraza może brzmieć trochę dziwnie, prawda? Jeśli kiedykolwiek byłeś/aś w Buenos Aires, wiesz, że Plaza de Mayo to bardzo popularny plac w mieście. Ale co mają wspólnego ztym babcie?
Po raz pierwszy usłyszałem to wyraz kilka dni temu, a potem trochę więcej poczytałem na ten temat, obejrzałem kilka dokumentów i pomyślałem, że mógłby to być świetny temat do mojego podcastu. Chciałbym więc podzielić się z Tobą historią babć Plaza de Mayo.
A więc, zaczynamy od kontekstu historycznego, który jest bardzo ważny w tej historii. W latach
Dyktatura wojskowa pozostawiła po sobie głęboką bliznęw narodzie. To były czasy cenzury, politycznego prześladowania i bezwzględnej przemocy wobec tych, którzy sprzeciwiali się reżimowi. W tym kontekście wielu ludzi, zwłaszcza aktywistów politycznych, było porywanychi zaginionych. Wśród ofiar znalazły się także kobiety w ciąży, które spotykał szczególnie okrutny los.
Te kobiety, przetrzymywane w nieludzkich warunkach, rodziłydzieci podczas pobytu w areszcie. Po porodzie były bestialsko mordowane, a ich dzieci, wyrywaneod matek, przekazywanebyły rodzinom, które wspierały dyktaturę. Wyobraź sobie, że odbierają Ci Twoich najbliższych. A Ty możesz jedynie krzyczeć, patrząc, jak są zabierani samochodami. Czujesz się bezradny/a. Nie ma nic, co mógłbyś/mogłabyś zrobić, bo policja nie będzie Cię chronić. To było codziennością wielu argentyńskich rodzin. Niewiarygodne, że to wydarzyło się mniej niż 50 lat temu.
W tych trudnych czasach, Abuelas de Plaza de Mayo wyłoniły się jako źródło nadziei. Była to grupa odważnychkobiet, wielu z nich matek, które straciły swoje synów i córki, zjednoczona prostym celem: odnaleźć swoje dzieci i odkryć prawdę za zbrodniami popełnionymi podczas dyktatury.
Babcie walczyłyz determinacją i nie poddawały się. Stanęły twarzą w twarz z trudnym rządem i ludźmi, którym nie zależało. Pomimo zagrożeń, odważne kobiety te gromadziły się na Placu Mayo, każdego czwartku w godzinach szczytu, gdy ulice były pełne ludzi. Nosiły białe chustki, symbolizujące ich pragnienie poznania prawdy i osiągnięcia sprawiedliwości. W każdy czwartek uczestniczyły w marszu, domagając się odpowiedzi.
Protestujące kobiety były bardzo źle traktowane. Policja biłaje na ulicach, a władze zaprzeczałyzniknięciom ludzi, uciszając tych, którzy szukali prawdy. Niemniej jednak, Abuelas nie ustawały w wysiłkach i faktycznie odniosły wielki sukces. Wykorzystały szeroki zakres metod, aby zidentyfikować zaginione dzieci. Testy DNA, dokumentacja medyczna i nieustanne poszukiwania informacji to tylko niektóre z narzędzi, które wykorzystywały w nieustannej pracy nad ponownym połączeniem dzieci z ich rodzinami biologicznymi.
Na przestrzeni lat Abuelas de Plaza de Mayo osiągnęłyznaczące sukcesy. Zidentyfikowały i połączyły licznych wnuków i wnuczek z ich rodzinami biologicznymi, przywracając tożsamość
tym, którzy zostali porwani po urodzeniu. Do 2024 roku ich wysiłki zaowocowały odnalezieniem 133 wnuków/wnuczek. Jednak kampania trwa nadal. Organizacja zachęca osoby, które nie są pewne swojej tożsamości, do przyjścia i poddania się testowi DNA, aby sprawdzić, czy pasuje on do ich rodzin biologicznych. To niesamowita praca, którą te kobiety wykonują przez lata. Niesamowita.
Moim zdaniem, ich historia jest naprawdę inspirująca i przypomina o ważności oporu oraz poszukiwania sprawiedliwości w trudnych momentach. Abuelas de Plaza de Mayo są jak światło nadziei, rozświetlające drogę ku przyszłości, gdzie prawda i sprawiedliwość zawsze zwyciężają.
A Tobie? podobała Ci się ta historia? Mam nadzieję, że również była dla Ciebie inspirująca.
Dobrze, słuchaczu, zbliżamy się do końca tego odcinka. Dziękuję za wysłuchanie, jestem bardzo szczęśliwy, że spędziliśmy razem te 10 minut. W przyszłym tygodniu mam urodziny, i nie mówię tego, żebyś pamiętał mnie, aby złożyć mi życzenia, ale dlatego, że będziemy rozmawiać o urodzinach, co one dla nas znaczą, co dla mnie znaczą. Trochę się otworzę i podzielę swoim zdaniem na temat urodzin. Myślę, że może to być dla Ciebie interesujące.
Jak zawsze, do usłyszenia w przyszły czwartek.
Na razie!
Hola, estudiante. ¿Cómo estás? ¿Cómo va esta semanita?
Una semana más conmigo y, bueno como siempre, estoy muy emocionado de compartir nuevas cosas, un nuevo tema, y tener una charlacontigo. Bueno, no es exactamente una charla, es más como un monólogo, ya que soy el único que habla y tú me escuchas. Porque una charla es cuando dos personas, al menosdos personas, pueden ser más, hablan, discuten y comparten sus puntos de vista. Pero acá, solo soy yo. Bueno, por el momento. Tengo algunas ideas para traer invitados a mi podcast, pero eso será para más adelante.
Antes de empezar, como siempre, te recuerdo que tienes acceso a la transcripción de este episodio de forma gratuita en mi página web www.damianmundoespanol.pl. En español y también en polaco. Además, puedes acceder a la lista del vocabulario de este episodio y a las flashcards. Y esto puede ser especialmente útil hoy, ya que usaré un vocabulario más complejo.
Hoy hablaremos sobre un tema muy específico, ya que se trata de los eventos históricos que ocurrieronen Argentina en los años 70 y 80. Estamos hablando de Las Abuelas de Plaza de Mayo. Esta frase puede sonar un poco extraña, ¿verdad? Si alguna vez has estado en Buenos Aires, sabrás que la Plaza de Mayo es una plaza muy popular en la ciudad. Pero, ¿qué tienen que verlas abuelas conesto?
La primera vez que escuché esta frase fue hace un par de días, y luego leí un poco más sobre eso, vi algunos documentales, y pensé que podría ser un buen tema para mi podcast. Así que, hoy me gustaría compartir contigo la historia de las abuelas de Plaza de Mayo.
Y bueno, empezamos con el contexto histórico, que es muy importante en esta historia. En los años 70 y 80, Argentina experimentó grandes cambios políticos. La dictadura surgióen 1976
cuando una junta militar, liderada por el General Jorge Rafael Videla, derrocóal gobierno. Durante la dictadura, un período oscuro en la historia del país, ocurrió una represión estatal brutal que luego fue conocida bajo el nombre de ‘Guerra Sucia’. Los militares implementaron un plan para eliminar de manera ilegal y sistemática a miles de ciudadanos, llevando a cabouna política de terror estatal.
La dictadura militar dejó una cicatrizprofunda en la nación. Fue un tiempo de censura, persecución política y violencia despiadada contra aquellos que se oponían al régimen. En este contexto, muchas personas, especialmente activistas políticos, fueron secuestradasy desaparecidas. Entre las víctimas, se encontraban mujeres embarazadasque sufrieron un destino particularmente cruel.
Estas mujeres, mantenidas en condiciones inhumanas, daban a luzmientras estaban detenidas. Después de dar a luz, eran brutalmente asesinadas, y sus bebés, arrebatadosde sus brazos, eran entregados a familias que apoyaban a la dictadura. Imagina que te quitan a tus seres queridos. Y no puedes hacer nada más que gritar, viéndolos ser llevados en coches. Te sientes impotente. No hay nada que puedas hacer, porque la policía no te protegerá. Eso es lo que vivieron muchas familias argentinas. Es increíble pensar que esto ocurrió hace menos de 50 años.
En estos tiempos difíciles, las Abuelas de Plaza de Mayo surgieron como una luz de esperanza. Fue un grupo de mujeres valientes, muchas de ellas madres que habían perdido a sus hijos e hijas, unidas por un objetivo simple: encontrar a sus hijos y descubrir la verdad detrás de los crímenes ocurridos durante la dictadura.
Las Abuelas lucharoncon determinación y no se rindieron. Se enfrentaron a un gobierno muy duro. A pesar de numerosas amenazas, estas valientes mujeres se reunían en la Plaza de Mayo cada jueves durante las horas pico, cuando la ciudad estaba llena de vida. Llevaban pañuelosblancos, que significaban que querían conocer la verdad y que se hiciera justicia. Cada jueves marchaban pidiendo respuestas.
Las mujeres que protestaban eran tratadas muy mal. La policía las golpeabaen las calles y las autoridades negabanlas desapariciones, silenciando a quienes buscaban la verdad. Sin embargo, Las Abuelas perseveraron y, de hecho, lograron un gran éxito. Utilizaron una amplia gama de
métodos para identificar a los niños de los desaparecidos. Pruebas de ADN, registros médicos y la incansable búsqueda de información fueron algunas de las herramientas que emplearon en su esfuerzo constante por reunir a los niños con sus familias biológicas.
A lo largo de los años, Las Abuelas de Plaza de Mayo han logradoéxitos significativos. Han identificado y reunido a numerosos nietos con sus familias biológicas, devolviendo la identidad a aquellos que fueron robados al nacer. Hasta 2024, sus esfuerzos han dado como resultado la localización de 133 nietos. Pero la campaña aún continúa. La organización invita a las personas que no están seguras de su identidad a hacerse la prueba para obtener los resultados de su ADN y verificar si coinciden o no con sus familias. Es increíble el trabajo que estas mujeres han realizado a lo largo de los años. Increíble.
La verdad es que la lucha no ha terminado. Las abuelas todavía se reúnen todos los jueves en la Plaza de Mayo y no dejan de buscar a sus seres queridos. Ahora, las marchas de los jueves y el pañuelo blanco en la cabeza son símbolos de resistencia al autoritarismo. Además, hacen muchas otras actividades, por ejemplo tienen un sitio web y muchas organizaciones internacionales las apoyan.
En mi opinión, su historia es realmente inspiradora y recuerda la importancia de la resistencia y la búsqueda de justicia en momentos difíciles. Las Abuelas de Plaza de Mayo son como una luz de esperanza, iluminando el camino hacia el futuro donde la verdad y la justicia triunfan.
Y a ti, ¿te gustó esta historia? Espero que también haya sido inspiradora para ti.
Bueno, oyente, llegamos al final de este episodio. Gracias por escuchar, estoy muy feliz de que hayamos pasado estos 10 minutos juntos. La próxima semana es mi cumpleaños, y no lo digo para que recuerdes felicitarme, sino porque estaremos hablando sobre los cumpleaños, qué significan para nosotros, qué significan para mí. Voy a abrirme un poco y compartir mi opinión sobre los cumpleaños. Creo que te podría resultar interesante.
Como siempre, nos vemos el próximo jueves.
Chau chau!
Cześć studencie. Jak się masz? Jak mija Ci tydzień?
Kolejny tydzień ze mną, i jak zawsze, bardzo się cieszę, że mogę podzielić się nowymi rzeczami, nowym tematem i mieć z Tobą małą pogawędkę. Okej, może nie jest to dokładnie pogawędka, bardziej monolog, bo to tylko ja mówię, a Ty mnie słuchasz. Bo pogawędka jest wtedy, kiedy dwie osoby, przynajmniejdwie osoby, rozmawiają, dyskutują i dzielą się swoimi punktami widzenia. Ale tutaj, jestem tylko ja. No cóż, przynajmniej na razie. Mam kilka pomysłów, aby w przyszłości zapraszać gości do mojego podcastu, ale to na razie plany na przyszłość.
Zanim zaczniemy, jak zawsze, przypominam Ci, że masz dostęp do transkrypcji tego odcinka za darmo na mojej stronie internetowej www.damianmundoespanol.pl. Zarówno w języku hiszpańskim, jak i po polsku. Możesz również skorzystać z listy słownictwa tego odcinka i fiszek. A to może być szczególnie przydatne dzisiaj, ponieważ będę używał bardziej złożonegosłownictwa.
Dzisiaj poruszamy bardzo konkretny temat, ponieważ dotyczy on wydarzeń historycznych, które miały miejscew Argentynie w latach 70. i 80. Mówimy tutaj o Las Abuelas de Plaza de Mayo. Ta fraza może brzmieć trochę dziwnie, prawda? Jeśli kiedykolwiek byłeś/aś w Buenos Aires, wiesz, że Plaza de Mayo to bardzo popularny plac w mieście. Ale co mają wspólnego ztym babcie?
Po raz pierwszy usłyszałem to wyraz kilka dni temu, a potem trochę więcej poczytałem na ten temat, obejrzałem kilka dokumentów i pomyślałem, że mógłby to być świetny temat do mojego podcastu. Chciałbym więc podzielić się z Tobą historią babć Plaza de Mayo.
A więc, zaczynamy od kontekstu historycznego, który jest bardzo ważny w tej historii. W latach
Dyktatura wojskowa pozostawiła po sobie głęboką bliznęw narodzie. To były czasy cenzury, politycznego prześladowania i bezwzględnej przemocy wobec tych, którzy sprzeciwiali się reżimowi. W tym kontekście wielu ludzi, zwłaszcza aktywistów politycznych, było porywanychi zaginionych. Wśród ofiar znalazły się także kobiety w ciąży, które spotykał szczególnie okrutny los.
Te kobiety, przetrzymywane w nieludzkich warunkach, rodziłydzieci podczas pobytu w areszcie. Po porodzie były bestialsko mordowane, a ich dzieci, wyrywaneod matek, przekazywanebyły rodzinom, które wspierały dyktaturę. Wyobraź sobie, że odbierają Ci Twoich najbliższych. A Ty możesz jedynie krzyczeć, patrząc, jak są zabierani samochodami. Czujesz się bezradny/a. Nie ma nic, co mógłbyś/mogłabyś zrobić, bo policja nie będzie Cię chronić. To było codziennością wielu argentyńskich rodzin. Niewiarygodne, że to wydarzyło się mniej niż 50 lat temu.
W tych trudnych czasach, Abuelas de Plaza de Mayo wyłoniły się jako źródło nadziei. Była to grupa odważnychkobiet, wielu z nich matek, które straciły swoje synów i córki, zjednoczona prostym celem: odnaleźć swoje dzieci i odkryć prawdę za zbrodniami popełnionymi podczas dyktatury.
Babcie walczyłyz determinacją i nie poddawały się. Stanęły twarzą w twarz z trudnym rządem i ludźmi, którym nie zależało. Pomimo zagrożeń, odważne kobiety te gromadziły się na Placu Mayo, każdego czwartku w godzinach szczytu, gdy ulice były pełne ludzi. Nosiły białe chustki, symbolizujące ich pragnienie poznania prawdy i osiągnięcia sprawiedliwości. W każdy czwartek uczestniczyły w marszu, domagając się odpowiedzi.
Protestujące kobiety były bardzo źle traktowane. Policja biłaje na ulicach, a władze zaprzeczałyzniknięciom ludzi, uciszając tych, którzy szukali prawdy. Niemniej jednak, Abuelas nie ustawały w wysiłkach i faktycznie odniosły wielki sukces. Wykorzystały szeroki zakres metod, aby zidentyfikować zaginione dzieci. Testy DNA, dokumentacja medyczna i nieustanne poszukiwania informacji to tylko niektóre z narzędzi, które wykorzystywały w nieustannej pracy nad ponownym połączeniem dzieci z ich rodzinami biologicznymi.
Na przestrzeni lat Abuelas de Plaza de Mayo osiągnęłyznaczące sukcesy. Zidentyfikowały i połączyły licznych wnuków i wnuczek z ich rodzinami biologicznymi, przywracając tożsamość
tym, którzy zostali porwani po urodzeniu. Do 2024 roku ich wysiłki zaowocowały odnalezieniem 133 wnuków/wnuczek. Jednak kampania trwa nadal. Organizacja zachęca osoby, które nie są pewne swojej tożsamości, do przyjścia i poddania się testowi DNA, aby sprawdzić, czy pasuje on do ich rodzin biologicznych. To niesamowita praca, którą te kobiety wykonują przez lata. Niesamowita.
Moim zdaniem, ich historia jest naprawdę inspirująca i przypomina o ważności oporu oraz poszukiwania sprawiedliwości w trudnych momentach. Abuelas de Plaza de Mayo są jak światło nadziei, rozświetlające drogę ku przyszłości, gdzie prawda i sprawiedliwość zawsze zwyciężają.
A Tobie? podobała Ci się ta historia? Mam nadzieję, że również była dla Ciebie inspirująca.
Dobrze, słuchaczu, zbliżamy się do końca tego odcinka. Dziękuję za wysłuchanie, jestem bardzo szczęśliwy, że spędziliśmy razem te 10 minut. W przyszłym tygodniu mam urodziny, i nie mówię tego, żebyś pamiętał mnie, aby złożyć mi życzenia, ale dlatego, że będziemy rozmawiać o urodzinach, co one dla nas znaczą, co dla mnie znaczą. Trochę się otworzę i podzielę swoim zdaniem na temat urodzin. Myślę, że może to być dla Ciebie interesujące.
Jak zawsze, do usłyszenia w przyszły czwartek.
Na razie!
Z kodem DAMIAN10masz 10% zniżki na wszystkie produkty MATE 🧉